Jump to content

వికీపీడియా:వికీప్రాజెక్టు/తెవికీ-ఐఐఐటి/నమూనా వ్యాసాలు/విరండర్ సింఘ్ చౌహన్

వికీపీడియా నుండి
విరాందర్ సింగ్ చౌహాన్(విరండర్ సింఘ్ చౌహన్)
జననం3 మార్చి 1950
భారతదేశం
వృత్తిశాస్త్రవేత్త
క్రియాశీల సంవత్సరాలు1979 నుండి
పురస్కారాలుపద్మశ్రీ
డాక్టర్ ఎం.ఒ.టి అయ్యంగార్ స్మారక పురస్కారం
రాన్ బాక్సీ పరిశోధనా పురస్కారం
ఓం ప్రకాష్ భాసిన్ అవార్డు
ఐసిఎంఆర్ బసంతి దేవి అమీర్ చంద్ బహుమతి
రాజ్ క్రిస్టో దత్ స్మారక పురస్కారం
బయోస్పెక్ట్రమ్ పర్సన్ ఆఫ్ ది ఇయర్ అవార్డు

విరండర్ సింఘ్ చౌహన్ ఒక భారతీయ శాస్త్రవేత్త రోడ్స్ స్కాలర్ జన్యు ఇంజనీరింగ్ బయోటెక్నాలజీ రంగాలలో పనిచేస్తున్నారు మలేరియా[1]కు పునఃకలయిక వ్యాక్సిన్ అభివృద్ధికి చేసిన కృషికి ప్రసిద్ధి చెందారు. పద్మశ్రీ నాల్గవ అత్యున్నత భారతీయ పౌర పురస్కారంతో 2012లో భారత ప్రభుత్వం ఆయనకు ఘన సత్కారం అందించింది.

జీవిత చరిత్ర

[మార్చు]

3 మార్చి 1950న జన్మించిన విరాందర్ సింగ్ చౌహాన్, 1969లో ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయం నుంచి కెమిస్ట్రీ (బిఎస్ సి)లో పట్టభద్రుడయ్యాడు 1971లో అదే విశ్వవిద్యాలయం నుంచి పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ (ఎమ్మెస్సీ) పొందాడు. ఢిల్లీలోని సెయింట్ స్టీఫెన్స్ కళాశాలలో కెమిస్ట్రీ అధ్యాపక సభ్యుడిగా అతని వృత్తి ప్రారంభించి ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయంలో తన పరిశోధనను కొనసాగించింది. 1974లో, అతను పి.హెచ్.డి పొందాడు, ఆ తరువాత అతను ఆక్స్ఫర్డ్ విశ్వవిద్యాలయానికి, కళాశాల నుండి తాత్కాలిక సెలవుపై, రోడ్స్ స్కాలర్ షిప్ పై 1977 వరకు బస చేశాడు. ఆక్స్ ఫర్డ్ నుండి తిరిగి వచ్చిన తరువాత, అతను 1979 వరకు పనిచేసిన సెయింట్ స్టీఫెన్స్ కళాశాలలో తన విధులను తిరిగి ప్రారంభించాడు. మధ్యలో, అతను 1977-78 సమయంలో జార్జియా విశ్వవిద్యాలయంలో పోస్ట్ డాక్టరల్ ఫెలోగా ఒక సంవత్సరం కొంతకాలం బస చేశాడు.

1979లో చౌహాన్ కాన్పూర్ లోని ఇండియన్ ఇనిస్టిట్యూట్ ఆఫ్ టెక్నాలజీలో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్ గా చేరి 1982లో కెమిస్ట్రీ విభాగానికి రీడర్ గా ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయానికి తిరిగి వచ్చాడు. 1986లో ప్రొఫెసర్ గా పదోన్నతి పొందిన ఆయన 1988 వరకు అక్కడే పనిచేశారు. విశ్వవిద్యాలయానికి రాజీనామా చేసిన చౌహాన్, ఐక్యరాజ్యసమితి పారిశ్రామిక అభివృద్ధి సంస్థ ఆధ్వర్యంలో లాభాపేక్ష లేని పరిశోధనా సంస్థ అయిన ఇంటర్నేషనల్ సెంటర్ ఫర్ జెనెటిక్ ఇంజనీరింగ్ అండ్ బయోటెక్నాలజీ (ఐసిజిఇబి)లో సీనియర్ శాస్త్రవేత్తగా చేరారు మలేరియాపై పరిశోధనలో పాల్గొన్న వర్క్ గ్రూప్ నాయకత్వాన్ని అప్పగించారు. 1998లో, అతను 2014 వరకు నిర్వహించిన ఒక పదవిలో సంస్థ డైరెక్టర్ గా నియమించబడ్డాడు.

స్థానాలు

[మార్చు]

విరాండర్ చౌహాన్ రోడ్స్ స్కాలర్ షిప్స్ యుకె భారతీయ విభాగానికి కార్యదర్శి ఇన్లాక్స్, ఫెలిక్స్ డాక్టర్ మన్మోహన్ సింగ్ స్కాలర్ షిప్ ల ఎంపిక కమిటీలలో సభ్యుడు. 2009-2011 కాలంలో సొసైటీ ఆఫ్ బయోలాజికల్ కెమిస్ట్స్ మాజీ అధ్యక్షుడు, చౌహాన్ ఇండియన్ నేషనల్ సైన్స్ అకాడమీ (ఐఎన్ఎస్ఎ), గుహా రీసెర్చ్ కాన్ఫరెన్స్ ది వరల్డ్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్ టిఎఎస్ ఎన్నికైన సభ్యుడు (1992). ఇండియన్ పెప్టైడ్ సొసైటీ అధ్యక్షుడిగా న్యూయార్క్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్, అమెరికన్ సొసైటీ ఆఫ్ మైక్రోబయాలజీ, ఇండియన్ బయోఫిజికల్ సొసైటీ ఇండియన్ ఇమ్యునాలజీ సొసైటీ వంటి శాస్త్రీయ సంస్థల సభ్యుడిగా పనిచేశాడు. ఢిల్లీ లోని జవహర్ లాల్ నెహ్రూ విశ్వవిద్యాలయం బయోటెక్నాలజీ విభాగం (డిబిటి) ఇండో-యుఎస్ వ్యాక్సిన్ యాక్షన్ ప్రోగ్రామ్ కార్యనిర్వాహక మండళ్లలో సభ్యుడిగా ఉన్నారు. అతను బయోటెక్నాలజీ, రోటావైరల్ డయేరియా వ్యాక్సిన్ ఉత్పత్తి అభివృద్ధి ప్రాజెక్ట్ మాలిక్యులర్ బయోఫిజిక్స్ బయోకెమిస్ట్రీ ప్రోగ్రామ్ ఇతర కార్యక్రమాలలో భాగంగా ఉన్నాడు. డిబిటి కింద వ్యాక్సిన్ తయారీ సంస్థ అయిన భారత్ ఇమ్యునోలాజికల్స్ అండ్ బయోలాజికల్స్ కార్పొరేషన్ లిమిటెడ్ పార్ట్ టైమ్ చైర్మన్ గా కూడా పనిచేశాడు.

వ్యాక్సిన్లు జీవ ప్రమాణాలపై నిపుణుల సలహా ప్యానెల్, ఇంటర్నేషనల్ యూనియన్ ఆఫ్ బయోకెమిస్ట్రీ అండ్ మాలిక్యులర్ బయాలజీ (ఐయుబిఎంబి) ఆసియా-పసిఫిక్ ఇంటర్నేషనల్ మాలిక్యులర్ బయాలజీ నెట్ వర్క్ (ఎ-ఐఎంబిఎన్), దక్షిణ కొరియా వంటి అంతర్జాతీయ సంస్థలతో చౌహాన్ తమ సాంకేతిక పరిశోధన బృందాల సభ్యుడిగా సంబంధం కలిగి ఉన్నారు. ఇంటర్నేషనల్ జర్నల్ ఆఫ్ బయోమెడికల్ సైన్స్, జర్నల్ ఆఫ్ బయోమెడిసిన్ అండ్ బయోటెక్నాలజీ, జర్నల్ ఆఫ్ పెప్టైడ్ సైన్స్, ఏషియన్ బయోటెక్నాలజీ అండ్ డెవలప్ మెంట్ రివ్యూ, పాకిస్థాన్ జర్నల్ ఆఫ్ బయోలాజికల్ సైన్సెస్, ఇండియన్ జర్నల్ ఫర్ బయోకెమిస్ట్రీ అండ్ బయోఫిజిక్స్, జర్నల్ ఆఫ్ మాలిక్యులర్ స్ట్రక్చర్ ది ఓపెన్ వ్యాక్సిన్ జర్నల్ వంటి అనేక జాతీయ అంతర్జాతీయ జర్నల్స్ సంపాదకీయ బోర్డులలో కూడా ఆయన భాగంగా ఉన్నారు.

వారసత్వం

[మార్చు]

విరాండర్ చౌహాన్ ఇంటర్నేషనల్ సెంటర్ ఫర్ జెనెటిక్ ఇంజనీరింగ్ అండ్ బయోటెక్నాలజీలో తన ప్రారంభ సంవత్సరాల్లో వ్యాక్సిన్ అభివృద్ధిలో నిమగ్నమైన వర్క్ గ్రూప్ నాయకుడు. అతని బృందం తిరిగి కాంబినెంట్ వ్యాక్సిన్ ను అభివృద్ధి చేసినట్లు తెలుస్తుంది, ఇటువంటి వ్యాక్సిన్ పూర్తిగా భారతదేశంలో అభివృద్ధి కావడం ఇదే మొదటిసారి, ఇది ఇప్పుడు దాని వైద్య అధ్యయనదశలో ఉంది. మలేరియా చికిత్సలో ఉపయోగించే ఆర్టిమిసినిన్ క్లోరోక్విన్, ఔషధాల ను అర్థం చేసుకోవడంలో కూడా ఆయన పరిశోధన సహాయపడింది. మలేరియాకు ఔషధాలను కనుగొనడానికి అధిక త్రూపుట్ తెరల అభివృద్ధికి కూడా ఇది సహాయపడిందని నివేదించబడింది. అతను సంప్రదాయబద్ధంగా నిర్వచించబడిన పెప్టైడ్ లపై కూడా పరిశోధన చేశాడు, ఇది యాంటీబయాటిక్ పెప్టైడ్ లను అభివృద్ధి చేయడానికి ప్రాముఖ్యత కలిగి ఉంది అలాగే యాంటీ-ఫైబ్రిలేషన్ నిర్మాణాలు (యాంటీ అమిలాయిడ్స్) హెచ్ ఐవి డయాబెటిస్ మెల్లిటస్ టైప్ 2 వంటి వ్యాధులకు చికిత్స ప్రోటోకాల్స్ కనుగొనడంలో సహాయపడవచ్చు. ఈ పని సైట్ డెలివరీ కొరకు బయో మాలిక్యుల్ వాహనాలుగా ఉపయోగించడానికి నానో స్ట్రక్చర్లు ఏర్పడటానికి కూడా దారితీసింది.

విరాందర్ సింగ్ చౌహాన్ 50 మందికి పైగా పరిశోధనా విద్యార్థులకు మార్గనిర్దేశం చేసినట్లు తెలుస్తుంది పీర్ రివ్యూడ్ నేషనల్ ఇంటర్నేషనల్ జర్నల్స్ లో ప్రచురితమైన 200 కు పైగా పరిశోధనా పత్రాలతో ఘనత పొందింది. అంతర్జాతీయ జ్ఞాన భాండాగారమైన పబ్ మెడ్ చౌహాన్ చే 203 పరిశోధనా వ్యాసాలను జాబితా చేసింది. అతని పేపర్లు మైక్రోసాఫ్ట్ అకడమిక్ సెర్చ్, పబ్ ఫ్యాక్ట్స్ పబ్గెట్ వంటి తెలిసిన పరిశోధన డేటాబేస్ లలో కూడా ప్రదర్శించబడ్డాయి. అనేక సెమినార్లు సదస్సులలో కూడా ఆయన కీలక ోపన్యాసాలు చేశారు.

అవార్డులు గుర్తింపులు

[మార్చు]

1974లో రోడ్స్ స్కాలర్ గా, అకాడెమీ ఆఫ్ సైన్సెస్ ఫర్ ది డెవలపింగ్ వరల్డ్ (టివిఎఎస్)లో ఫెలోగా ఉన్న విరాండర్ చౌహాన్ 1995లో ఇండియన్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ మెడికల్ రీసెర్చ్ (ఐసిఎంఆర్) నుంచి డాక్టర్ మోట్ అయ్యంగార్ మెమోరియల్ అవార్డును అందుకున్నారు. దీని తరువాత 2001లో రాన్ బాక్సీ రీసెర్చ్ అవార్డు, 2002లో ఓం ప్రకాష్ భాసిన్ అవార్డు, 2003లో ఐసిఎంఆర్ బసంతి దేవి అమీర్ చంద్ ప్రైజ్ లభించింది. అతను 2010 లో ఇండియన్ సైన్స్ కాంగ్రెస్ అసోసియేషన్ రాజ్ క్రిస్టో దత్ మెమోరియల్ అవార్డు 2011 లో బయోస్పెక్ట్రమ్ పర్సన్ ఆఫ్ ది ఇయర్ అవార్డు గ్రహీత కూడా. 2012లో భారత ప్రభుత్వం ఆయనకు పద్మశ్రీ పౌర గౌరవాన్ని ప్రదానం చేసింది. ఇండియన్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్, నేషనల్ అకాడమీ ఆఫ్ సైన్సెస్, ఇండియా, ఇండియన్ సొసైటీ ఫర్ పారసిటాలజీ ఫెలోషిప్లను కూడా ఆయన నిర్వహిస్తున్నారు.

మూలాలు

[మార్చు]
  1. http://www.biotechpark.org.in/Annaul_day/Biodata%20of%20Dr.%20CHauhan.pdf