మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search
మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్
2010లో మార్క్
జననం(1940-03-20)1940 మార్చి 20
ఎల్కిన్స్ పార్క్, పెన్సిల్వేనియా, యు.ఎస్
మరణం2015 మే 25(2015-05-25) (వయసు 75)
మాన్‌హట్టన్, న్యూయార్క్ సిటీ, యు.ఎస్
భార్య / భర్తమార్టిన్ బెల్
రంగంఫోటోగ్రఫీ

మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్ (మార్చి 20, 1940 - మే 25, 2015) ఫోటో జర్నలిజం, డాక్యుమెంటరీ ఫోటోగ్రఫీ, పోర్ట్రెయిట్యూర్, అడ్వర్టైజింగ్ ఫోటోగ్రఫీకి ప్రసిద్ధి చెందిన అమెరికన్ ఫోటోగ్రాఫర్. ఆమె "ప్రధాన స్రవంతి సమాజానికి దూరంగా, దాని మరింత ఆసక్తికరమైన, తరచుగా సమస్యాత్మక అంచుల వైపు" ఉన్న వ్యక్తులను ఫోటో తీసింది.[1]

మార్క్ తన రచనల యొక్క 21 సంకలనాలను ప్రచురించింది, ముఖ్యంగా స్ట్రీట్ వైజ్, వార్డ్ 81. ఆమె రచనలు ప్రపంచవ్యాప్తంగా గ్యాలరీలు, మ్యూజియంలలో ప్రదర్శించబడ్డాయి, లైఫ్, రోలింగ్ స్టోన్, ది న్యూయార్కర్, న్యూయార్క్ టైమ్స్, వ్యానిటీ ఫెయిర్ లలో విస్తృతంగా ప్రచురించబడ్డాయి. ఆమె 1977, 1981 మధ్య మాగ్నమ్ ఫోటోస్ లో సభ్యురాలు. ఆమె మూడు రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జర్నలిజం అవార్డులు, నేషనల్ ఎండోమెంట్ ఫర్ ది ఆర్ట్స్ నుండి మూడు ఫెలోషిప్ లు, జార్జ్ ఈస్ట్ మన్ హౌస్ నుండి 2014 లైఫ్ టైమ్ అచీవ్ మెంట్ ఇన్ ఫోటోగ్రఫీ అవార్డు, వరల్డ్ ఫోటోగ్రఫీ ఆర్గనైజేషన్ నుండి అవుట్ స్టాండింగ్ కాంట్రిబ్యూషన్ ఫోటోగ్రఫీ అవార్డుతో సహా అనేక ప్రశంసలను అందుకుంది.[2]

జీవితం, వృత్తి

[మార్చు]
మేరీ ఎలెన్ మార్క్ పాస్‌పోర్ట్ ఫోటో, 1963. (లౌ బార్లో ఫోటో)

మార్క్ ఎల్కిన్స్ పార్క్, పెన్సిల్వేనియాలో పుట్టి పెరిగింది. [3] [4], తొమ్మిదేళ్ల వయసులో బాక్స్ బ్రౌనీ కెమెరా [5] తో ఫోటో తీయడం ప్రారంభించింది. ఆమె చెల్టెన్‌హామ్ హైస్కూల్, [4] చదివింది, అక్కడ ఆమె చీఫ్ చీర్‌లీడర్‌గా ఉంది, పెయింటింగ్, డ్రాయింగ్‌లో నైపుణ్యాన్ని ప్రదర్శించింది. [3] ఆమె 1962లో యూనివర్శిటీ ఆఫ్ పెన్సిల్వేనియా నుండి పెయింటింగ్, ఆర్ట్ హిస్టరీలో బ్యాచిలర్ ఆఫ్ ఫైన్ ఆర్ట్స్‌ని అందుకుంది [5] గ్రాడ్యుయేషన్ తర్వాత, ఆమె ఫిలడెల్ఫియా సిటీ ప్లానింగ్ విభాగంలో కొంతకాలం పనిచేసింది, [5] ఆ తర్వాత పెన్సిల్వేనియా విశ్వవిద్యాలయంలోని అన్నెన్‌బర్గ్ స్కూల్ ఫర్ కమ్యూనికేషన్‌లో ఫోటో జర్నలిజంలో మాస్టర్స్ డిగ్రీ కోసం తిరిగి వచ్చింది, దానిని ఆమె 1964లో అందుకుంది [3] మరుసటి సంవత్సరం, మార్క్ ఒక సంవత్సరం పాటు టర్కీలో ఫోటోగ్రాఫ్ చేయడానికి ఫుల్‌బ్రైట్ స్కాలర్‌షిప్‌ను అందుకుంది, [3] దాని నుండి ఆమె తన మొదటి పుస్తకం పాస్‌పోర్ట్ (1974)ను రూపొందించింది. అక్కడ ఉన్నప్పుడు, ఆమె ఇంగ్లాండ్, జర్మనీ, గ్రీస్, ఇటలీ, స్పెయిన్‌లను ఫోటో తీయడానికి ప్రయాణించింది. [6]

1966లో [7] లేదా 1967, [8] ఆమె న్యూయార్క్ నగరానికి తరలివెళ్లింది, ఆ తర్వాత కొన్ని సంవత్సరాల్లో ఆమె వియత్నాం యుద్ధం, మహిళా విముక్తి ఉద్యమం, ట్రాన్స్‌వెస్టైట్ సంస్కృతి, టైమ్స్ స్క్వేర్‌కు వ్యతిరేకంగా ప్రదర్శనలను చిత్రీకరించింది. ఒక రచయిత ప్రకారం, "ప్రధాన స్రవంతి సమాజానికి దూరంగా, దాని మరింత ఆసక్తికరమైన, తరచుగా సమస్యాత్మకమైన అంచుల వైపు". [8] ఆమె ఫోటోగ్రఫీ నిరాశ్రయత, ఒంటరితనం, మాదకద్రవ్య వ్యసనం, వ్యభిచారం వంటి సామాజిక సమస్యలను పరిష్కరించింది. మార్క్ యొక్క చాలా పనిలో పిల్లలు పునరావృతమయ్యే అంశం. [9] ఆమె తన సబ్జెక్ట్‌ల పట్ల తన విధానాన్ని వివరించింది: "పిల్లలు, యుక్తవయస్కులు "పిల్లలు" కాదని నేను ఎప్పుడూ భావించాను, వారు చిన్న వ్యక్తులు. నేను వారిని చిన్న వ్యక్తులుగా చూస్తాను, నేను వారిని ఇష్టపడతాను లేదా నేను ఇష్టపడను. నాకు మానసిక అనారోగ్యం పట్ల కూడా వ్యామోహం ఉంది., సమాజ సరిహద్దుల వెలుపల ఉన్న వింత వ్యక్తులు." మార్క్ కూడా "నేను సార్వత్రికమైన, మనమందరం అనుబంధించగల మరొక సంస్కృతి నుండి వస్తువులను పైకి లాగడానికి ఇష్టపడతాను...ప్రపంచమంతటా వేశ్యలు ఉన్నారు. నేను వారి జీవన విధానాన్ని చూపించడానికి ప్రయత్నిస్తాను." [10], "సమాజంలో అత్యుత్తమ విరామాలు లేని వ్యక్తుల పట్ల నాకు అనుబంధం ఉంది. నేను అన్నింటికంటే ఎక్కువగా చేయాలనుకుంటున్నాను వారి ఉనికిని గుర్తించడం". [11] మార్క్ తన సబ్జెక్ట్‌లతో బలమైన సంబంధాలను ఏర్పరచుకోవడంలో బాగా పేరు పొందింది. [12] వార్డ్ 81 (1979) కోసం, ఆమె ఒరెగాన్ స్టేట్ హాస్పిటల్‌లోని మహిళల భద్రతా వార్డులో రోగులతో ఆరు వారాల పాటు నివసించింది, ఫాక్‌ల్యాండ్ రోడ్ (1981) కోసం, ఆమె బొంబాయిలోని ఒక పొడవైన వీధిలో పనిచేసే వేశ్యలతో మూడు నెలలు స్నేహం చేసింది. [12] ఆమె ప్రాజెక్ట్ "స్ట్రీట్స్ ఆఫ్ ది లాస్ట్" రచయిత చెరిల్ మెక్‌కాల్, లైఫ్ కోసం, [13] ఆమె స్ట్రీట్‌వైస్ (1988) పుస్తకాన్ని నిర్మించింది, ఆమె భర్త మార్టిన్ బెల్ దర్శకత్వం వహించిన [14] [10] డాక్యుమెంటరీ చిత్రం స్ట్రీట్‌వైస్‌గా అభివృద్ధి చేయబడింది. టామ్ వెయిట్స్ సౌండ్‌ట్రాక్.

ఆర్థర్ పెన్ యొక్క ఆలిస్ రెస్టారెంట్ (1969), మైక్ నికోల్స్ క్యాచ్-22 (1970), కార్నల్ నాలెడ్జ్ (1971), ఫ్రాన్సిస్ ఫోర్డ్ కొప్పోలాతో సహా 100 కంటే ఎక్కువ సినిమాల నిర్మాణ స్టిల్స్‌ను చిత్రీకరించే సినిమా సెట్‌లలో మార్క్ ప్రత్యేక స్టిల్స్ ఫోటోగ్రాఫర్ కూడా. యొక్క అపోకలిప్స్ నౌ (1979),, బాజ్ లుహర్మాన్ యొక్క ఆస్ట్రేలియా (2008). [15] [16] లుక్ మ్యాగజైన్ కోసం, ఆమె ఫెడెరికో ఫెల్లిని షూటింగ్ సాటిరికాన్ (1969) ఫోటో తీశారు. [15] [17]

ప్రదర్శనలు

[మార్చు]
  • 2003 – కవలలు, మరియాన్ బోయెస్కీ గ్యాలరీ, న్యూయార్క్ [18]
  • 2004 – మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్: ట్విన్స్ అండ్ ఫాక్‌ల్యాండ్ రోడ్, మ్యూజియం ఆఫ్ కాంటెంపరరీ ఫోటోగ్రఫీ, చికాగో, ఇల్లినాయిస్ [19]
  • 2005 – ఫాక్‌ల్యాండ్ రోడ్, యాన్సీ రిచర్డ్‌సన్ గ్యాలరీ, న్యూయార్క్ [20]
  • 2008 – మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్: ది ప్రోమ్ సిరీస్, జాన్సన్ మ్యూజియం ఆఫ్ ఆర్ట్, ఇథాకా, న్యూయార్క్ [21]
  • 2009 – సీన్ బిహైండ్ ది సీన్, స్టాలీ-వైజ్ గ్యాలరీ, న్యూయార్క్ [22]
  • 2012 – ప్రోమ్: ఫోటోగ్రాఫ్స్, ఫిలడెల్ఫియా మ్యూజియం ఆఫ్ ఆర్ట్, ఫిలడెల్ఫియా, పెన్సిల్వేనియా [23]
  • 2014 – మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్: మ్యాన్ అండ్ బీస్ట్, విట్లిఫ్ కలెక్షన్స్, టెక్సాస్ స్టేట్ యూనివర్శిటీ, శాన్ మాక్రోస్, టెక్సాస్ [24]
  • 2016 – వైఖరి: మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్ చే పోర్ట్రెయిట్స్, 1964–2015, హోవార్డ్ గ్రీన్‌బర్గ్ గ్యాలరీ, న్యూయార్క్ [25]
  • 2017 – లుకింగ్ ఫర్ హోమ్: ఎ ఇయర్లాంగ్ ఫోకస్, ది మ్యూజియం ఆఫ్ స్ట్రీట్ కల్చర్, డల్లాస్, టెక్సాస్ [26]
  • 2021 – మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్: గర్ల్‌హుడ్, నేషనల్ మ్యూజియం ఆఫ్ ఉమెన్ ఇన్ ది ఆర్ట్స్, వాషింగ్టన్, DC [27]
  • 2023 – మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్: వార్డ్ 81, ది ఇమేజ్ సెంటర్, టొరంటో, కెనడా [28]
  • 2023–24 – మేరీ ఎల్లెన్ మార్క్: రెట్రోస్పెక్టివ్, C/O బెర్లిన్, అమెరికా-హౌస్, బెర్లిన్, జర్మనీ [29]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ Long, Andrew (28 March 2000). "Brilliant Careers". Salon. Archived from the original on April 1, 2002. Retrieved November 10, 2018.
  2. ↑ Laurent, Olivier (May 26, 2015). "In Memoriam: Mary Ellen Mark (1940–2015)". Time. Retrieved May 26, 2015.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 O'Hagan, Sean (27 May 2015). "Mary Ellen Mark obituary". The Guardian. Retrieved 27 May 2015.
  4. ↑ 4.0 4.1 Naef, Weston Mary Ellen Mark: Exposure (Phaidon Press, 2006), Introduction. ISBN 978-0-7148-4626-2; ISBN 978-0-7148-4626-2
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 "Mary Ellen Mark, photographer – obituary". The Daily Telegraph. London. 27 May 2015. Retrieved 28 May 2015.
  6. ↑ Long, Andrew (28 March 2000). "Brilliant Careers". Salon. Archived from the original on April 1, 2002. Retrieved November 10, 2018.
  7. ↑ Naef, Weston Mary Ellen Mark: Exposure (Phaidon Press, 2006), Introduction. ISBN 978-0-7148-4626-2; ISBN 978-0-7148-4626-2
  8. ↑ 8.0 8.1 Long, Andrew (28 March 2000). "Brilliant Careers". Salon. Archived from the original on April 1, 2002. Retrieved November 10, 2018.
  9. ↑ Crowder, Nicole (27 May 2015). "Celebrating the legacy of photographer Mary Ellen Mark, dead at age 75". Washington Post. Retrieved 28 May 2015.
  10. ↑ 10.0 10.1 Frame, Allen "Mary Ellen Mark" Archived నవంబరు 6, 2011 at the Wayback Machine BOMB Magazine Summer 1989, Retrieved July 27, 2011
  11. ↑ Uncited but quoted in Long, "Brilliant Careers", Salon
  12. ↑ 12.0 12.1 O'Hagan, Sean (27 May 2015). "Mary Ellen Mark obituary". The Guardian. Retrieved 27 May 2015.
  13. ↑ Berman, Eliza (26 May 2015). "See Mary Ellen Mark's Most Memorable Photo Essay". Time. Archived from the original on May 27, 2015. Retrieved 28 May 2015.
  14. ↑ Laurent, Olivier (May 26, 2015). "In Memoriam: Mary Ellen Mark (1940–2015)". Time. Retrieved May 26, 2015.
  15. ↑ 15.0 15.1 O'Hagan, Sean (27 May 2015). "Mary Ellen Mark obituary". The Guardian. Retrieved 27 May 2015.
  16. ↑ Shattuck, Kathryn. "Another Camera on the Set", The New York Times, December 25, 2008, plus page 1 of 7 of online slide show
  17. ↑ Long, Andrew (28 March 2000). "Brilliant Careers". Salon. Archived from the original on April 1, 2002. Retrieved November 10, 2018.
  18. ↑ "Mary Ellen Mark | Twins". Marianne Boesky Gallery. Archived from the original on 14 సెప్టెంబరు 2020. Retrieved 11 September 2020.
  19. ↑ "Mary Ellen Mark: Twins and Falkland Road". Museum of Contemporary Photography. Archived from the original on 19 సెప్టెంబరు 2021. Retrieved 11 September 2020.
  20. ↑ "Falkland Road". Yancey Richardson Gallery. Retrieved 11 September 2020.
  21. ↑ "Mary Ellen Mark: The Prom Series". Johnson Museum of Art. Retrieved 11 September 2020.
  22. ↑ "MARY ELLEN MARK Seen Behind the Scene". Staley Wise Gallery. Retrieved 11 September 2020.
  23. ↑ "Prom: Photographs by Mary Ellen Mark". Philadelphia Museum of Art. Retrieved 11 September 2020.
  24. ↑ "Mary Ellen Mark: Man and Beast". The Wittliff Collections. November 20, 2017. Retrieved 11 September 2020.
  25. ↑ Estrin, James (May 5, 2016). "Attitude, by Mary Ellen Mark". New York Times. Retrieved 11 September 2020.
  26. ↑ "Looking For Home". The Museum of Street Culture. Retrieved 11 September 2020.
  27. ↑ "Mary Ellen Mark: Girlhood". National Museum of Women In The Arts. Retrieved 11 September 2020.
  28. ↑ "Mary Ellen Mark Ward 81 - The Image Centre". theimagecentre.ca. Retrieved 2023-04-21.
  29. ↑ "Mary Ellen Mark | C/O Berlin". co-berlin.org. Retrieved 2023-04-21.
"https://te.wikipedia.org/w/index.php?title=మేరీ_ఎల్లెన్_మార్క్&oldid=4334862" నుండి వెలికితీశారు