నిక్కీ గియోవన్నీ

యోలాండే కార్నెలియా "నిక్కీ" గియోవన్నీ జూనియర్ (జూన్ 7, 1943 - డిసెంబర్ 9, 2024) ఒక అమెరికన్ కవి, రచయిత, వ్యాఖ్యాత, ఉద్యమకారిణి, విద్యావేత్త. ప్రపంచంలోని ప్రసిద్ధ ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ కవులలో ఒకరైన ఆమె రచనలో కవితా సంకలనాలు, కవితా రికార్డింగ్లు, నాన్ ఫిక్షన్ వ్యాసాలు ఉన్నాయి, జాతి, సామాజిక సమస్యల నుండి బాల సాహిత్యం వరకు అంశాలను కవర్ చేస్తాయి. లాంగ్ స్టన్ హ్యూస్ మెడల్, ఎన్ఏఏసీపీ ఇమేజ్ అవార్డుతో సహా పలు అవార్డులను గెలుచుకుంది. ఆమె కవితా సంకలనం ది నిక్కీ గియోవన్నీ కవితా సంకలనం కోసం 2004 గ్రామీ అవార్డుకు నామినేట్ చేయబడింది. అదనంగా, ఆమె ఓప్రా విన్ఫ్రే 25 "లివింగ్ లెజెండ్స్"లో ఒకరిగా పేరు పొందింది. గియోవన్నీ వింటర్గ్రీన్ ఉమెన్ రైటర్స్ కలెక్టివ్లో సభ్యురాలు.

గియోవన్నీ 1960 ల చివరలో బ్లాక్ ఆర్ట్స్ మూవ్మెంట్ ప్రముఖ రచయితలలో ఒకరిగా ప్రారంభ ఖ్యాతిని పొందారు. ఆ కాలపు పౌరహక్కుల ఉద్యమం, బ్లాక్ పవర్ మూవ్ మెంట్ ద్వారా ప్రభావితమైన ఆమె ప్రారంభ రచన ఒక బలమైన, మిలిటెంట్ ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ దృక్పథాన్ని అందిస్తుంది, ఒక రచయిత ఆమెను "కవి ఆఫ్ ది బ్లాక్ రివల్యూషన్" అని పిలిచేలా చేస్తుంది. 1970 లలో, ఆమె బాల సాహిత్యం రాయడం ప్రారంభించింది, ఇతర ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ మహిళా రచయితలకు అవుట్లెట్ను అందించడానికి నిక్టమ్ లిమిటెడ్ అనే ప్రచురణ సంస్థను సహ-స్థాపించింది. తరువాతి దశాబ్దాలలో, ఆమె రచనలు సామాజిక సమస్యలు, మానవ సంబంధాలు, హిప్ హాప్ గురించి చర్చించాయి. "నాక్స్విల్లే, టేనస్సీ", "నిక్కీ-రోసా" వంటి కవితలు తరచుగా సంకలనాలు, ఇతర సంకలనాలలో తిరిగి ప్రచురించబడ్డాయి.

గియోవన్నీ అనేక పురస్కారాలను పొందారు, వివిధ కళాశాలలు, విశ్వవిద్యాలయాల నుండి 27 గౌరవ డిగ్రీలను కలిగి ఉన్నారు. రెండు డజనుకు పైగా నగరాలకు తాళం చెవిని కూడా ఆమెకు అప్పగించారు. గియోవన్నీని ఏడు సార్లు ఎన్ఏఏసీపీ ఇమేజ్ అవార్డుతో సత్కరించారు. 2007 లో ఆమె పేరు మీద మైక్రోనిక్టెరిస్ జియోవన్నియా అనే దక్షిణ అమెరికా గబ్బిల జాతి ఉంది.

గియోవన్నీ క్వీన్స్ కాలేజ్, రట్జర్స్, ఒహియో స్టేట్ లలో బోధించారు, సెప్టెంబర్ 1, 2022 న పదవీ విరమణ చేసే వరకు వర్జీనియా టెక్ లో విశ్వవిద్యాలయ విశిష్ట ప్రొఫెసర్ గా ఉన్నారు. 2007 లో వర్జీనియా టెక్ కాల్పుల తరువాత, ఆమె కాల్పుల బాధితుల స్మారక చిహ్నం వద్ద మంచి ప్రశంసలు పొందిన కవితను అందించింది.

జీవితం, పని

యోలాండే కార్నెలియా "నిక్కీ" గియోవన్నీ జూనియర్ టేనస్సీలోని నాక్స్ విల్లేలో యోలాండే కార్నెలియా సీనియర్, జోన్స్ "గస్" గియోవన్నీ దంపతులకు జన్మించారు. నాలుగు సంవత్సరాల వయస్సులో, కుటుంబం సిన్సినాటి సమీపంలోని ఒహియోలోని లింకన్ హైట్స్ కు మారింది, అక్కడ ఆమె తల్లిదండ్రులు గ్లెన్ వ్యూ స్కూల్ లో పనిచేశారు. 1948 లో, కుటుంబం ఒహియోలోని వ్యోమింగ్ కు మారింది, ఆ మొదటి మూడు సంవత్సరాలలో, గియోవన్నీ సోదరి గ్యారీ ఆమెను "నిక్కీ" అని పిలవడం ప్రారంభించింది. 1958 లో, గియోవన్నీ తన తాతయ్యలతో నివసించడానికి, ఆస్టిన్ హైస్కూల్లో చేరడానికి నాక్స్విల్లేకు తిరిగి వచ్చారు. చిన్నతనంలో, ఆమె ఆసక్తిగల పాఠకురాలు. 1960 లో, ఆమె నాష్విల్లేలోని తన తాత ఆల్మా మేటర్ అయిన ఫిస్క్ విశ్వవిద్యాలయంలో "ప్రారంభ ప్రవేశం"గా తన చదువును ప్రారంభించింది, దీని అర్థం ఆమె మొదట హైస్కూల్ పూర్తి చేయకుండానే కళాశాలలో చేరవచ్చు.

ఆమె వెంటనే అప్పటి డీన్ ఆఫ్ ఉమెన్ తో ఘర్షణకు దిగింది, క్యాంపస్ ను విడిచిపెట్టి థ్యాంక్స్ గివింగ్ విరామం కోసం ఇంటికి వెళ్లడానికి డీన్ నుండి అవసరమైన అనుమతి పొందకపోవడంతో బహిష్కరించబడింది. గియోవన్నీ నాక్స్విల్లేకు తిరిగి వెళ్ళింది, అక్కడ ఆమె వాల్గ్రీన్స్ మందుల దుకాణంలో పనిచేసింది, తన మేనల్లుడు క్రిస్టోఫర్ను చూసుకోవడంలో సహాయపడింది. 1964లో, గియోవన్నీ ఫిస్క్ విశ్వవిద్యాలయంలోని కొత్త డీన్ ఆఫ్ ఉమెన్ బ్లాంచ్ మెక్ కానెల్ కోవన్ తో మాట్లాడారు, అతను ఆ పతనంలో ఫిస్క్ కు తిరిగి రావాలని ఆమెను కోరారు. ఫిస్క్ లో ఉన్నప్పుడు, గియోవన్నీ ఒక విద్యార్థి సాహిత్య పత్రికకు సంపాదకత్వం వహించారు (ఎలాన్ అనే శీర్షిక), విద్యార్థి అహింసాత్మక సమన్వయ కమిటీ క్యాంపస్ అధ్యాయాన్ని పునరుద్ధరించారు, ఉద్యమంలో లింగ సమస్యలపై నీగ్రో డైజెస్ట్ లో ఒక వ్యాసాన్ని ప్రచురించారు. 1967 లో, ఆమె చరిత్రలో బి.ఎ డిగ్రీతో ఆనర్స్ పట్టా పొందింది.

గ్రాడ్యుయేషన్ పూర్తయిన వెంటనే, ఆమె తన నానమ్మ లూవేనియా వాట్సన్ను కోల్పోయింది, మరణాన్ని ఎదుర్కోవటానికి కవితలు రాయడం వైపు మళ్లింది. ఈ కవితలు తరువాత ఆమె సంకలనం బ్లాక్ ఫీలింగ్, బ్లాక్ టాక్ లో చేర్చబడ్డాయి. 1968 లో, గియోవన్నీ పెన్సిల్వేనియా విశ్వవిద్యాలయం స్కూల్ ఆఫ్ సోషల్ వర్క్లో ఎంఎస్డబ్ల్యు కోసం సెమిస్టర్ తీసుకున్నాడు, తరువాత న్యూయార్క్ నగరానికి మారారు. ఆమె కొంతకాలం కొలంబియా యూనివర్శిటీ స్కూల్ ఆఫ్ ది ఆర్ట్స్ లో ఎంఎఫ్ఎ వైపు కవిత్వంలో చేరింది, బ్లాక్ ఫీలింగ్ బ్లాక్ టాక్ ను ప్రైవేట్ గా ప్రచురించింది. 1969 లో, గియోవన్నీ రట్జర్స్ విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన లివింగ్స్టన్ కళాశాలలో బోధన ప్రారంభించారు. ఆమె 1960 ల చివరలో ప్రారంభమైన బ్లాక్ ఆర్ట్స్ ఉద్యమంలో చురుకైన సభ్యురాలు. 1969 లో, ఆమె తన ఏకైక సంతానమైన థామస్ వాట్సన్ గియోవన్నీకి జన్మనిచ్చింది. ఆమె ఎబోనీ పత్రికతో ఇలా చెప్పింది: "నేను 25 సంవత్సరాల వయస్సులో ఒక బిడ్డను కలిగి ఉన్నాను, ఎందుకంటే నేను ఒక బిడ్డను కలిగి ఉండాలనుకుంటున్నాను, నేను ఒక బిడ్డను కలిగి ఉండగలను. నాకు పెళ్లి ఇష్టం లేదు, పెళ్లి చేసుకోలేకపోయాను.

తన కుమారుడు జన్మించిన తరువాత, గియోవన్నీ అవివాహిత తల్లిగా చెడ్డ ఉదాహరణగా నిలిచారని ఆరోపణలు వచ్చాయి, ఇది ఆ సమయంలో అసాధారణం. పిల్లలకు భిన్నమైన ఆసక్తులు ఉన్నాయని, పెద్దల కంటే భిన్నమైన కంటెంట్ అవసరమని గ్రహించడానికి తన కొడుకు జననం తనకు సహాయపడిందని గియోవన్నీ పేర్కొంది. ఈ గ్రహింపు ఆమెను ఆరు పిల్లల పుస్తకాలు రాయడానికి దారితీసింది.

1970లో, గియోవన్నీ ప్రచురణ సంస్థ నిక్ టామ్ ను స్థాపించారు, తన స్వంత రచనలను ప్రచురించడంతో పాటు ఇతర నల్లజాతి మహిళా రచయితల రచనలకు మద్దతు ఇచ్చింది, వీరిలో గ్వెండోలిన్ బ్రూక్స్, మారి ఎవాన్స్, కరోలిన్ రోడ్జర్స్, మార్గరెట్ వాకర్ ఉన్నారు. 1970 నుండి, ఆమె టెలివిజన్ కార్యక్రమం సోల్!లో క్రమం తప్పకుండా కనిపించడం ప్రారంభించింది, ఇది బ్లాక్ కళ, సంస్కృతిని ప్రోత్సహించే, రాజకీయ వ్యక్తీకరణను అనుమతించే వినోదం / వైవిధ్యం / టాక్ షో. ఈ ప్రదర్శనకు సాధారణ అతిథిగా ఉండటమే కాకుండా, గియోవన్నీ చాలా సంవత్సరాలు ఎపిసోడ్లను రూపొందించడానికి, నిర్మించడానికి సహాయపడ్డారు. జేమ్స్ బాల్డ్విన్ ఆన్ సోల్! గియోవన్నీ సంభాషణ లండన్ లో చిత్రీకరించబడింది, 1971 లో రెండు-భాగాల ప్రత్యేక చిత్రంగా ప్రసారం చేయబడింది, ఆమె కెరీర్ లో ఒక నిర్ణయాత్మక ఘట్టంగా పరిగణించబడుతుంది, తరువాత పుస్తకంగా మారింది. ఆమె 1972 లో ది టునైట్ షో విత్ జానీ కార్సన్ తో సహా ఇతర టెలివిజన్ కార్యక్రమాలలో కనిపించింది, లింకన్ సెంటర్ లో ఆమె 30 వ పుట్టినరోజు వేడుక 3,000 సీట్ల హాలును నింపింది. 1973, 1987 మధ్య, ఆమె అనేక కవితా సంకలనాలు, పిల్లల పుస్తకాలను ప్రచురించింది, మాట్లాడే-పద ఆల్బమ్లను విడుదల చేసింది.

1987 లో, గియోవన్నీని ఆమె భాగస్వామి, చివరి భార్య వర్జీనియా ఫౌలర్ వర్జీనియా టెక్లో సృజనాత్మక రచన, సాహిత్యాన్ని బోధించడానికి నియమించారు. అక్కడ, గియోవన్నీ తరువాత విశ్వవిద్యాలయ విశిష్ట ప్రొఫెసర్ అయ్యారు, 2022 లో పదవీ విరమణ చేశారు. ఆమె ఏడుసార్లు ఎన్ఎఎసిపి ఇమేజ్ అవార్డును అందుకుంది, 20 గౌరవ డాక్టరేట్లు, రోసా పార్క్స్, కళలు, లేఖలకు విశిష్ట కృషి కోసం లాంగ్స్టన్ హ్యూస్ అవార్డుతో సహా వివిధ ఇతర అవార్డులను అందుకుంది. డల్లాస్, మియామి, న్యూయార్క్ నగరం, లాస్ ఏంజిల్స్తో సహా అనేక విభిన్న నగరాలకు ఆమె కీలకంగా వ్యవహరించారు. ఆమె ప్రిన్స్ హాల్ ఆర్డర్ ఆఫ్ ది ఈస్టర్న్ స్టార్ సభ్యురాలు, ఆమె నేషనల్ కౌన్సిల్ ఆఫ్ నీగ్రో ఉమెన్ నుండి లైఫ్ మెంబర్షిప్, స్క్రోల్ పొందింది, డెల్టా సిగ్మా థెటా సోరోరిటీ గౌరవ సభ్యురాలు.

గియోవన్నీ 2008 లో ఎమోరీ విశ్వవిద్యాలయంలో మాట్లాడుతున్నారు

గియోవన్నీ 1990 ల ప్రారంభంలో ఊపిరితిత్తుల క్యాన్సర్తో బాధపడుతున్నాడు, అనేక శస్త్రచికిత్సలు చేయించుకున్నారు. 1999 లో ప్రచురించబడిన ఆమె పుస్తకం బ్లూస్: ఫర్ ది చేంజెస్: న్యూ పోయెమ్స్లో ప్రకృతి గురించి, క్యాన్సర్తో ఆమె పోరాటం గురించి కవితలు ఉన్నాయి. 2002 లో, గియోవన్నీ నాసా ముందు ఆఫ్రికన్ అమెరికన్లు అంతరిక్ష ప్రయాణాన్ని కొనసాగించాల్సిన ఆవశ్యకత గురించి మాట్లాడారు, తరువాత క్విల్టింగ్ ది బ్లాక్-ఐడ్ పీ: పోయెమ్స్ అండ్ నాట్ కైట్ పోయెమ్స్ అనే పుస్తకాన్ని ప్రచురించారు, ఇది ఇలాంటి ఇతివృత్తాలతో వ్యవహరించింది.

రోసా ఎల్.పార్క్స్ ఉమెన్ ఆఫ్ ధైర్య పురస్కారాన్ని అందుకున్న మొదటి వ్యక్తిగా ఆమె జీవితం, వృత్తిని హిస్టరీమేకర్స్ సత్కరించింది. ఈమెకు 2010 లో డిల్లార్డ్ విశ్వవిద్యాలయం నుండి ప్రెసిడెన్షియల్ మెడల్ ఆఫ్ హానర్ లభించింది. 2015 లో, గియోవన్నీ కవిత్వం, విద్య, సమాజానికి ఆమె చేసిన కృషికి లైబ్రరీ ఆఫ్ వర్జీనియా "వర్జీనియా ఉమెన్ ఇన్ హిస్టరీ" లో ఒకటిగా గుర్తించబడింది.

2020 లో, గియోవన్నీ బ్రయాన్ నైట్ టెల్ ఎ ఫ్రెండ్ పాడ్కాస్ట్కు పొడిగించిన ఇంటర్వ్యూ ఇచ్చింది, అక్కడ ఆమె తన జీవితం, వారసత్వం గురించి అంచనా వేసింది.

గియోవన్నీ 2022 ఫిబ్రవరి 8 న, ది గాస్పెల్ అకార్డింగ్ టు నిక్కీ గియోవన్నీ అనే ఆల్బమ్ను విడుదల చేశారు.

జో బ్రూస్టర్, మిచెల్ స్టీఫెన్ సన్ దర్శకత్వం వహించిన డాక్యుమెంటరీ చిత్రం గోయింగ్ టు మార్స్: ది నిక్కీ గియోవన్నీ ప్రాజెక్ట్ అంశం, ఇది 2023 సన్డాన్స్ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్ లో డాక్యుమెంటరీ కోసం గ్రాండ్ జ్యూరీ ప్రైజ్ ను గెలుచుకుంది. ఈ డాక్యుమెంటరీలో గియోవన్నీ కుమారుడు, మనవరాలు, అలాగే గియోవన్నీ జీవిత భాగస్వామి వర్జీనియా ఫౌలర్, తోటి విద్యావేత్త, రచయిత నటించారు.

తరువాత జీవితం, మరణం

35 ఏళ్లుగా వర్జీనియా టెక్లో అధ్యాపకురాలిగా ఉన్న గియోవన్నీ 2022 సెప్టెంబర్లో రిటైర్మెంట్ ప్రకటించారు. 2022 డిసెంబరులో విశ్వవిద్యాలయం ఆమెకు విశ్వవిద్యాలయ విశిష్ట ప్రొఫెసర్ ఎమెరిటా బిరుదును ప్రదానం చేసింది.

డిసెంబర్ 9, 2024 న, గియోవన్నీ ఊపిరితిత్తుల క్యాన్సర్ సమస్యలతో వర్జీనియాలోని బ్లాక్స్బర్గ్లోని ఆసుపత్రిలో మరణించారు. ఆమె వయసు 81 ఏళ్లు. ఆమె ఎ స్ట్రీట్ కాల్డ్ ముల్వానే అనే జ్ఞాపకంపై పనిచేస్తోంది, ఆమె చివరి కవితా సంకలనం ది లాస్ట్ బుక్ 2025 లో ప్రచురణకు సిద్ధంగా ఉంది.

రచన

1997లో జియోవన్నీ.

పౌర హక్కుల ఉద్యమం, బ్లాక్ పవర్ ఉద్యమం ఆమె ప్రారంభ కవిత్వానికి ప్రేరణనిచ్చాయి, ఇది బ్లాక్ ఫీలింగ్, బ్లాక్ టాక్ (1968) లో సేకరించబడింది, ఇది మొదటి సంవత్సరంలో 10,000 కాపీలకు పైగా విక్రయించబడింది; బ్లాక్ జడ్జిమెంట్ (1968)లో, మూడు నెలల్లో 6,000 కాపీలు అమ్ముడయ్యాయి;, రీ: క్రియేషన్ (1970). "ఆఫ్టర్ మక్కా": ఉమెన్ పొయెట్స్ అండ్ ది బ్లాక్ ఆర్ట్స్ మూవ్ మెంట్ లో, చెరిల్ క్లార్క్ గియోవన్నీని పౌర హక్కులు, బ్లాక్ పవర్ ఉద్యమాలలో గణనీయమైన భాగంగా మారిన మహిళా కవయిత్రిగా ఉదహరించారు. గియోవన్నీ సాధారణంగా 1960 ల బ్లాక్ పవర్, బ్లాక్ ఆర్ట్స్ ఉద్యమాల నుండి ఉద్భవించిన ఉత్తమ ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ కవులలో ఒకరిగా ప్రశంసించబడ్డారు. 1960 ల చివరలో, 1970 ల ప్రారంభంలో సేకరించిన ఆమె ప్రారంభ కవితలు ఆమె తరువాతి రచనల కంటే మరింత రాడికల్, మిలిటెంట్ గా కనిపిస్తాయి. ఎవీ షాక్లీ గియోవన్నీని "ధిక్కారపూరితమైన, నిస్సంకోచంగా రాజకీయ, నిస్సిగ్గుగా ఆఫ్రోసెంట్రిక్, బిఎఎమ్ నైతికతకు ప్రతిరూపం" అని వర్ణించారు. ఆమె రచన "నల్లజాతీయుల అవగాహన, ఐక్యత, సంఘీభావం అవసరాన్ని వ్యక్తీకరించడంలో అత్యవసరతను" తెలియజేస్తుంది. అదేవిధంగా, గియోవన్నీ ప్రారంభ రచన "వివాదాత్మక", "రెచ్చగొట్టే" గా పరిగణించబడింది.

జాతి సమానత్వం గురించి రాయడంతో పాటు, గియోవన్నీ లింగ సమానత్వం కోసం వాదించారు. రోషెల్ ఎ. ఓడాన్ ఇలా పేర్కొన్నాడు, "గియోవన్నీ స్త్రీ గుర్తింపును లైంగికతతో పునర్నిర్మించడం నల్లజాతి సమాజంలో పెరుగుతున్న స్త్రీవాద ఉద్యమానికి కీలకం." "రివల్యూషనరీ డ్రీమ్స్" (1970) అనే కవితలో, గియోవన్నీ లింగం, ఆబ్జెక్టిఫికేషన్ గురించి చర్చిస్తాడు. ఆమె ఇలా వ్రాస్తుంది, " ఉమెన్ డూయింగ్ వాట్ ఏ ఉమెన్/ డస్ వెన్ షీ ఈజ్ నేచురల్/ ఐ వుడ్ హ్యావ్ ఏ రివల్యూషన్" (లైన్లు 14-16). లైంగిక సమానత్వాన్ని ప్రోత్సహించే కవితకు మరొక ఉదాహరణ "స్త్రీ కవిత" (1968). "ఉమెన్ పొయెమ్"లో, గియోవన్నీ బ్లాక్ ఆర్ట్స్ ఉద్యమం, జాతి గర్వం పురుషుల మాదిరిగా మహిళలకు విముక్తి కలిగించలేదని చూపిస్తుంది. "ఉమెన్ పొయెమ్" లో, గియోవన్నీ అందమైన మహిళలు ఎలా సెక్స్ వస్తువులు అవుతారో వివరించారు.

గియోవన్నీ "నల్లజాతి అమెరికన్, ఒక కుమార్తె, తల్లి, ఆంగ్ల ప్రొఫెసర్" అని గర్వపడ్డారు. గియోవన్నీ ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ వెర్నాక్యులర్ ఇంగ్లీష్ వాడకానికి కూడా ప్రసిద్ధి చెందింది. ఆమె కవితా సంపుటాలు, సచిత్ర బాలల పుస్తకాలు, మూడు వ్యాస సంకలనాలతో సహా రెండు డజనుకు పైగా పుస్తకాలను రాశారు. ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ ఉద్యమకారులు, కళాకారులచే ఎక్కువగా ప్రేరణ పొందిన ఆమె రచన, జాతి, లింగం, లైంగికత, ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ కుటుంబం సమస్యల ప్రభావాన్ని కూడా ప్రతిబింబిస్తుంది. ఆమె పుస్తకం లవ్ పొయెమ్స్ (1997) టుపాక్ షకుర్ జ్ఞాపకార్థం వ్రాయబడింది, ఆమె "దుండగుల గురించి మాట్లాడే వ్యక్తుల కంటే వారితో ఉండటానికి ఇష్టపడతాను" అని పేర్కొంది. అదనంగా, 2007 లో ఆమె రోసా అనే పిల్లల చిత్ర పుస్తకాన్ని రాశారు, ఇది పౌర హక్కుల నాయకురాలు రోసా పార్క్స్ జీవితంపై కేంద్రీకృతమై ఉంది. ది న్యూయార్క్ టైమ్స్ బెస్ట్ సెల్లర్ జాబితాలో మూడవ స్థానానికి చేరుకోవడంతో పాటు, ఈ పుస్తకం కాల్డెకాట్ గౌరవాన్ని కూడా అందుకుంది, దాని చిత్రకారుడు బ్రయాన్ కొలియర్ కోరెట్టా స్కాట్ కింగ్ అవార్డును అందుకున్నాడు.

గియోవన్నీ కవిత్వం ప్రత్యక్ష ప్రేక్షకులతో చురుకుగా పాల్గొనడం ద్వారా ఎక్కువ పాఠకులను చేరుకుంది. ఆమె తన మొదటి బహిరంగ పఠనాన్ని బర్డ్ ల్యాండ్ లోని న్యూయార్క్ సిటీ జాజ్ క్లబ్ లో ఇచ్చింది. 1969 లో ఆమె కుమారుడు జన్మించిన తరువాత, గియోవన్నీ జాజ్, సువార్త సంగీతం సంగీత నేపథ్యంతో తన అనేక కవితలను రికార్డ్ చేశారు. ఆమె ప్రపంచవ్యాప్తంగా పర్యటించడం, విస్తృత ప్రేక్షకులతో మాట్లాడటం, చదవడం ప్రారంభించింది. గియోవన్నీ మార్టిన్ లూథర్ కింగ్ జూనియర్ నమ్మకాలతో తనను తాను సరిపోల్చుకున్నారు. 1972 లో, గియోవన్నీ ముహమ్మద్ అలీని సోల్! లో ఇంటర్వ్యూ చేశారు, అక్కడ ఆమె తన వ్యాసం "జెమిని" లో కొన్నింటిని కూడా చదివింది.

"ఐ యామ్ బ్లాక్, ఫిమేల్, పొలైట్" అనే శీర్షికతో ఒక ఇంటర్వ్యూలో, ఎ. పీటర్ బెయిలీ తన కవిత్వంలో లింగం, జాతి పాత్ర గురించి ఆమెను ప్రశ్నించారు. బెయిలీ ప్రత్యేకంగా విమర్శకుల ప్రశంసలు పొందిన కవిత "నిక్కీ-రోసా"ను ప్రస్తావిస్తారు, ఇది కవి స్వంత బాల్యాన్ని, ఆమె సమాజంలో ఆమె అనుభవాలను ప్రతిబింబిస్తుందా అని ప్రశ్నిస్తుంది. ఈ ఇంటర్వ్యూలో, గియోవన్నీ నల్లజాతి కుటుంబం కథను నిరంతరం ఒక విషాదంగా చదవడం తనకు ఇష్టం లేదని, "నిక్కీ-రోసా" తన కమ్యూనిటీలలో తాను చూసిన అనుభవాలను ప్రదర్శిస్తుందని నొక్కి చెప్పింది. ముఖ్యంగా, ఈ కవిత నల్లజాతి జానపద సంస్కృతి గురించి మాట్లాడుతుంది, లింగం, జాతి, మద్యపానం, గృహ హింస వంటి సామాజిక సమస్యలను స్పృశిస్తుంది.

1960 ల చివరలో, 1970 ల ప్రారంభంలో గియోవన్నీ కవిత్వం నల్లజాతి స్త్రీత్వం, నల్లజాతి పురుషత్వం, ఇతర ఇతివృత్తాలతో పాటు ప్రస్తావించింది. ఆమె జేమ్స్ బాల్డ్విన్ తో కలిసి ఎ డైలాగ్ పేరుతో ఒక పుస్తకాన్ని రాసింది, దీనిలో ఇద్దరు రచయితలు ఇంటిలో నల్లజాతి వ్యక్తి స్థితి గురించి మాట్లాడతారు. ఇంటికి ఎవరు "బాధ్యులు" అనే దానితో సంబంధం లేకుండా, నల్లజాతి మహిళ, నల్లజాతి పురుషుడు ఒకరిపై ఒకరు ఆధారపడాలని ఇంటర్వ్యూ స్పష్టం చేస్తుంది. గియోవన్నీ ప్రారంభ కవిత్వం నల్లజాతి సమాజంలో జాతి, లింగ డైనమిక్స్ పై దృష్టి సారించింది.

గియోవన్నీ దేశవ్యాప్తంగా పర్యటించి విద్వేష ప్రేరేపిత హింసకు వ్యతిరేకంగా తరచూ మాట్లాడారు. 1999 మార్టిన్ లూథర్ కింగ్ జూనియర్ డే కార్యక్రమంలో, ఆమె 1998 లో జేమ్స్ బైర్డ్ జూనియర్, మాథ్యూ షెపర్డ్ హత్యలను గుర్తు చేసుకుంది: "టెక్సాస్ లోని జాస్పర్ లో ఒక నల్లజాతి వ్యక్తిని ట్రక్కు వెనుక ఈడ్చుకెళ్లడానికి, స్వలింగ సంపర్కుడైనందుకు వ్యోమింగ్ లో ఒక శ్వేతజాతి బాలుడిని కొట్టి చంపడానికి మధ్య తేడా ఏమిటి?"

దోస్ హూ రైడ్ ది నైట్ విండ్స్ (1983) నల్లజాతీయుల గణాంకాలను గుర్తించింది. గియోవన్నీ తన వ్యాసాలను 1988 సంపుటిలో సేక్రెడ్ ఆవులు..., ఇతర తినదగినవి. ఆమె తరువాతి రచనలలో 80 కొత్త కవితల సంకలనం అకోలైట్స్, ఆన్ మై జర్నీ నౌ ఉన్నాయి. 2003 కవితల సంకలనం తరువాత ఆమె ప్రచురించిన మొదటి సంపుటి అకోలైట్స్. కొన్ని అత్యంత తీవ్రమైన వచనం ఆమె స్వంత జీవిత పోరాటాలను (నల్లజాతి మహిళ, క్యాన్సర్ నుండి బయటపడినది) ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ చరిత్ర విస్తృత చట్రం, సమానత్వం కోసం నిరంతర పోరాటంతో ముడిపెడుతుంది.

గియోవన్నీస్ కలెక్షన్ సైకిల్స్: లవ్ పోయెమ్స్ (2009) ఆమె 1997 ప్రేమ కవితలకు సహచర రచన. ఈ రెండు రచనలు ఆమె తల్లి, ఆమె సోదరి, వర్జీనియా టెక్ క్యాంపస్లో ఊచకోతకు గురైన వారి మరణాలను స్పృశిస్తాయి. గియోవన్నీ ఈ సంకలనం శీర్షికను ప్రేమకు రూపకంగా ఎంచుకున్నాడు, ఎందుకంటే ప్రేమకు నమ్మకం, సమతుల్యత అవసరం."

ఛేజింగ్ యుటోపియా: ఎ హైబ్రిడ్ (2013) ఆహారం గురించి ఒక రూపకంగా, ఆమె తల్లి, సోదరి, అమ్మమ్మ జ్ఞాపకాలకు అనుసంధానంగా ఒక హైబ్రిడ్ (కవిత్వం, గద్యం) రచనగా కొనసాగుతుంది. ప్రేమ, బంధుత్వాలు అనే ఇతివృత్తంతో ఈ సినిమా తెరకెక్కింది.

2004లో, గియోవన్నీ తన ఆల్బం ది నిక్కీ గియోవన్నీ పొయెట్రీ కలెక్షన్ కోసం 46వ వార్షిక గ్రామీ అవార్డులలో ఉత్తమ స్పోకెన్ వర్డ్ ఆల్బమ్ గా గ్రామీ అవార్డుకు నామినేట్ చేయబడింది. సువార్త సంగీతం నేపథ్యంలో ఆమె చదివిన కవితా సంకలనం ఇది. ఆమె 2000 లో బ్లాక్లిసియస్ ఆల్బమ్ నియాలో "ఇగో ట్రిప్ బై నిక్కీ గియోవన్నీ" అనే ట్రాక్ లో కూడా నటించింది. నవంబరు 2008లో, న్యూ మెక్సికోలోని టావోస్ లో సౌండ్ స్కేప్స్ ఛాంబర్ మ్యూజిక్ సిరీస్ లో భాగంగా ఆమె కవితల నుండి ఒక పాట సైకిల్, ఆడమ్ హిల్ చే లైవ్స్ లో సౌండ్స్ దట్ ఛిల్ ది స్టాల్ నెస్ ఇన్ లైవ్స్ లో ప్రదర్శించబడింది.

అప్పటి అధ్యక్షుడు బరాక్ ఒబామా కోసం ప్రారంభ కవితను రూపొందించడానికి ఎన్పీఆర్కు చెందిన ఆల్ థింగ్స్ కన్వెన్షన్ ఆమెను నియమించింది. "రోల్ కాల్: ఎ సాంగ్ ఆఫ్ సెలబ్రేషన్" అనే శీర్షికతో ఉన్న ఈ కవిత మూడు లైన్లతో ముగుస్తుంది: "అవును మేము చేయగలము / అవును మేము చేయగలము / అవును మేము చేయగలము." 2009 ఫిబ్రవరి 12 న అబ్రహాం లింకన్ పుట్టిన ద్వైవార్షిక వేడుకలో భాగంగా గియోవన్నీ లింకన్ మెమోరియల్ వద్ద కవిత్వం చదివారు.

పాయింట్ లోమా నజరేన్ విశ్వవిద్యాలయంలో 2016 రైటర్స్ సింపోజియం బై ది సీలో గియోవన్నీ పాల్గొన్నారు. కాలిఫోర్నియా విశ్వవిద్యాలయం టెలివిజన్ సింపోజియంలో గియోవన్నీ పఠనాలను ప్రచురించింది. అక్టోబర్ 2017 లో, గియోవన్నీ తన సంకలనం ఎ గుడ్ క్రై: వాట్ వి లెర్న్ ఫ్రమ్ టియర్స్ అండ్ లాఫ్టర్ను ప్రచురించింది, ఇందులో 2014 లో మరణించిన సన్నిహిత స్నేహితురాలు మాయా ఏంజెలోతో సహా మరణించిన ఆమె జీవితంపై గొప్ప ప్రభావాలకు నివాళులు అర్పించే కవితలు ఉన్నాయి. 2017 లో, గియోవన్నీ ఒక టిఇడిఎక్స్ కార్యక్రమంలో ప్రదర్శించబడింది, అక్కడ ఆమె "మై సిస్టర్ అండ్ మి" కవితను చదివింది.

2020 అమెరికా అధ్యక్ష ఎన్నికల సమయంలో, గియోవన్నీ జో బైడెన్ కోసం ప్రచార ప్రకటనలో కనిపించారు, ఆమె కవిత "డ్రీమ్" చదివారు.