ఎర్నా ఫుర్మాన్
 | విజ్ఞాన సర్వస్వంతో సమ్మిళితం కావాలంటే ఈ వ్యాసం నుండి ఇతర వ్యాసాలకు మరిన్ని లింకులుండాలి. (ఫిబ్రవరి 2025) |
 | ఈ పేజీకి ఏ ఇతర పేజీల నుండి లింకులు లేకపోవడం చేత ఇదొక అనాథ పేజీగా మిగిలిపోయింది. |
ఎర్నా ఫుర్మాన్ (జననం ఎర్నా మేరీ పాపర్ జూన్ 14, 1926 - ఆగస్టు 9, 2002) ఆస్ట్రియాలో జన్మించిన అమెరికన్ బాల మానసిక విశ్లేషకురాలు, మనస్తత్వవేత్త, ఉపాధ్యాయురాలు.
జీవితచరిత్ర
[మార్చు]ఫర్మాన్ ఎర్నా మేరీ పాపర్ వియన్నాలో ఒక యూదు కుటుంబంలో జన్మించింది. ఆమె ప్రేగ్ లోని అకాడమీ ఆఫ్ కామర్స్ లో విద్యనభ్యసించారు. చిన్నప్పుడు ఆమె వియన్నాలోని మాంటిస్సోరి నర్సరీ పాఠశాలకు వెళ్లింది. 1938లో ఆమెకు పన్నెండేళ్ల వయసున్నప్పుడు నాజీ జర్మనీ ఆస్ట్రియాను ఆక్రమించుకుంది. చెక్ పౌరసత్వం కలిగిన ఆమె కుటుంబం నాజీల నుండి తప్పించుకోవడానికి చెకోస్లోవేకియాకు పారిపోయింది. ఈ చర్య తాత్కాలిక భద్రతను మాత్రమే అందించింది. 1939 వసంతకాలంలో ఆమె తండ్రి బెల్జియం, ఇంగ్లాండుకు వెళ్ళారు. 1946 వేసవి చివరిలో మాత్రమే వారు మళ్ళీ కలుసుకోవలసి ఉంది.[1]
అక్టోబరు 1942లో, ఫుర్మాన్, ఆమె తల్లిని ప్రేగ్ సమీపంలోని థెరిసియన్ స్టాడ్ నిర్బంధ శిబిరానికి పంపారు. ఆ తర్వాత ఆమె అత్తమామలను, అమ్మమ్మను అదే నిర్బంధ శిబిరానికి పంపేవారు. అక్కడ ఉన్నప్పుడు, ఆమెను ఆష్విట్జ్కు రవాణా చేయడానికి రెండుసార్లు జాబితాలో ఉంచారు. రెండుసార్లు ఆమె పేరును ఆ జాబితా నుంచి తొలగించగలిగారు. 1943 జనవరిలో, ఆమె తనను రవాణా నుండి బయటకు తీసుకువెళ్ళమని యూదు పెద్దను కోరింది. ఆ రోజు ఉదయం ఆమె తల్లి మరణించింది, ఆమె తల్లి మరణం కారణంగా ఆమె వేరే స్థితిని పొందింది కాబట్టి ఎడెల్స్టీన్ ఆమెను రవాణా నుండి బయటకు తీసుకెళ్లారు.[2]
ఆమె 1942 అక్టోబరులో ప్రేగ్ నుండి థెరిసియన్స్టాడ్కు వచ్చి, 1945 మేలో (రెడ్ ఆర్మీ దానిని విముక్తం చేసినప్పుడు) 16 సంవత్సరాల వయస్సు నుండి దాదాపు 19 సంవత్సరాల వయస్సు వరకు,, ఎల్ 318 అనే పిల్లల గృహంలో 'బెట్రెరిన్' (సంరక్షకురాలు) గా పూర్తి సమయం పనిచేసింది. ఎల్ 318 మురికివాడలోని అనాథ గృహాలలో ఒకటి.[3]
1945లో అన్నా ఫ్రాయిడ్ టెరెజిన్ పిల్లల చిన్న సమూహాన్ని ఇంగ్లాండుకు తీసుకువెళ్ళారు, వారిని అన్నా ఫ్రాయిడ్ పర్యవేక్షణలో చూసుకున్నారు. వారి అనుమతితో కొన్ని పిల్లల జ్ఞాపకాలు ప్రచురితమయ్యాయి. అన్నా ఫ్రాయిడ్ వారి గురించి ఒక వ్యాసం రాశారు, గ్యోమ్రోయ్ ప్రాణాలతో బయటపడిన పిల్లలలో ఒకరి గురించి విశ్లేషణ రాశారు. ఆ సమయంలో అన్నా ఫ్రాయిడ్ తరచూ ఎర్నా ఫుర్మాన్కు ఫోన్ చేసి శిబిరం నుండి పిల్లలతో వచ్చిన విషయాల గురించి అడగడానికి, ఎర్నా వాటిని స్పష్టం చేయగలదని ఆశించారు.
ఎర్నా ఫుర్మాన్ టెరెజిన్ చిత్రాలు 2002 ఏప్రిల్-అక్టోబర్ లో జపాన్ లో జరిగిన ఫ్రైడెల్ డికర్-బ్రాండీస్ ప్రదర్శన శ్రేణిలో ప్రదర్శించబడ్డాయి. అవి ప్రదర్శనలో చేర్చబడ్డాయి, మొదటిసారిగా ప్రదర్శనలో ఉంచబడ్డాయి, "టెరెజిన్ ప్రాణాలతో బయటపడిన, ఫ్రీడెల్ విద్యార్థి అయిన ఎర్నా ఫుర్మాన్ చిత్రాలు, డైరీలు." ఆమె సామగ్రిని 'ఎర్నాస్ రూమ్' అని పిలువబడే ఎగ్జిబిషన్ ప్రత్యేక మూలలో తీసుకెళ్లారు. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో టెరెజిన్ ఘెట్టోలో నిర్బంధించబడినప్పుడు ఆమె, ఫ్రైడెల్ డికర్-బ్రాండీస్ సన్నిహిత స్నేహితులు.
రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం తరువాత హాంప్ స్టెడ్ లో అన్నా ఫ్రాయిడ్ అందించిన చైల్డ్ థెరపీ ట్రైనింగ్ ప్రోగ్రామ్ గ్రాడ్యుయేట్ అయిన ఎర్నా ఫుర్మాన్ చైల్డ్ సైకో అనలిస్ట్, లైసెన్స్ పొందిన మనస్తత్వవేత్త, ఉపాధ్యాయురాలు. ఆమె 1950 లలో అనీ కాటన్-రోసెన్బర్గ్ సహాయంతో యునైటెడ్ స్టేట్స్కు వలస వచ్చింది.
ఆమె రాబర్ట్ ఫుర్మాన్ ను వివాహం చేసుకుంది, లిడియా, తాన్యా అనే ఇద్దరు కుమార్తెలు ఉన్నారు, ఆమె భర్తతో కలిసి ఓహియోలోని క్లీవ్ ల్యాండ్ లో నివసిస్తున్నారు. ఇద్దరూ ప్రముఖ, గౌరవనీయమైన మానసిక విశ్లేషకులు. ఎర్నా ఫుర్మాన్ పిల్లలు, పిల్లలు దుఃఖాన్ని ఎలా ప్రాసెస్ చేస్తారనే దానిపై ప్రత్యేకత కలిగి ఉంది. మూడు సంవత్సరాల కంటే తక్కువ వయస్సు ఉన్న పిల్లలు దుఃఖాన్ని పెద్దల కంటే భిన్నంగా ప్రాసెస్ చేస్తారని ఆమె రుజువు చేయడం, తల్లిదండ్రులు మరణించినప్పుడు పిల్లలను తప్పుదోవ పట్టించడం లేదా మోసం చేయకూడదని ఆమె పట్టుబట్టడం ప్రత్యేక ప్రాముఖ్యతను కలిగి ఉంది.
ఆమె హన్నా పెర్కిన్స్ సెంటర్ ఫర్ చైల్డ్ డెవలప్మెంట్లో ప్రాక్టీస్ చేసింది, తన క్లీవ్ల్యాండ్ హైట్స్ ఇంట్లో రోగులను చూసింది. ఆమె గొప్ప రచయిత్రి; కొన్నేళ్లుగా ఆమె మానసిక విశ్లేషణలో చేసిన కృషికి విస్తృతమైన ప్రశంసలు పొందింది. 1999లో అమెరికన్ సైకో అనాలిటిక్ అసోసియేషన్ గౌరవ సభ్యురాలిగా నియమితులయ్యారు.
ఎర్నా ఫుర్మాన్, ఆమె భర్త రాబర్ట్ ఇద్దరూ ఒక నెల తేడాలో 2002 లో మరణించారు. ఎర్నా ఫుర్మాన్ ఆగస్టు 9న (76 సంవత్సరాల వయస్సు), రాబర్ట్ ఫుర్మాన్ సెప్టెంబర్ 21 న మరణించారు.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Erna Furman, 76, Expert on Grief in Children
- ↑ Prag 1945: Premysl Pitter und «seine» Kinder, Erinnerungen an einen furchtlosen Humanisten Archived 2009-02-20 at the Wayback Machine
- ↑ Quoting Erna Furman: "I think it was Edelstein. Anyway, I went and I will always remember that there were hundreds of people, yet nobody could get in. His door was guarded, and there was no way in. I said I had to see him and walked in. He said: 'What do you want?' I said: 'I am only 16 years old and still have to live. I am not ready to go in the transport and you have to take me out. (Page 61 of Biography.)[full citation needed]