Jump to content

ఇన్నర్ హోప్ పియర్

వికీపీడియా నుండి

ఇన్నెస్ హోప్ పియర్స్ (1889–1978) ఆంగ్ల వైద్యురాలు, ఆమె పెక్హామ్ ప్రయోగంలో భాగంగా ప్రసిద్ధి చెందిన ఆరోగ్య కేంద్రాన్ని సహ-స్థాపించారు. సామాజిక నేపధ్యంలో ఆరోగ్యాన్ని అధ్యయనం చేయడం, ప్రోత్సహించడంలో పియర్స్ ఆసక్తిలో పాతుకుపోయిన ప్రాజెక్ట్ ఇది.[1]

విద్యాభ్యాసం, ప్రారంభ వృత్తి

[మార్చు]

ఇన్నెస్ పియర్స్ మార్చి 1889 లో జన్మించింది, ఆమె తల్లిదండ్రులు కేథరిన్ బియర్డ్స్లీ పియర్స్, ఎగుమతిదారు అయిన జార్జ్ ఎడ్గర్ హోప్ పియర్స్తో కలిసి సర్రేలోని పర్లేలో పెరిగారు. వుడ్ ఫోర్డ్ హౌస్ స్కూల్ లోని క్రోయిడాన్ లోని ఒక ప్రైవేట్ పాఠశాలకు వెళ్ళిన తరువాత, ఆమె లండన్ స్కూల్ ఆఫ్ మెడిసిన్ ఫర్ ఉమెన్ లో చదువుకుంది, అక్కడ ఆమె 1915 లో వైద్యురాలిగా అర్హత సాధించింది. బ్రిస్టల్ రాయల్ హాస్పిటల్ ఫర్ ఉమెన్ అండ్ చిల్డ్రన్లో కొన్ని సంవత్సరాలు పనిచేసిన తరువాత, ఆమె 1918 లో లండన్కు తిరిగి వచ్చారు. ఆమె తదుపరి పోస్ట్ గ్రేట్ నార్తర్న్ ఆసుపత్రిలో ఉంది, తరువాత ఆమె లండన్ ఆసుపత్రిలో రిజిస్ట్రార్ అయింది (ఆసుపత్రి రిజిస్ట్రార్ అయిన మొదటి మహిళల్లో ఒకరు) తరువాత సెయింట్ థామస్లో ఉద్యోగం వచ్చింది. ఏడేళ్లపాటు ఈస్ట్ ఎండ్ లోని ఆలిస్ మోడల్ శిశు సంక్షేమ కేంద్రానికి పార్ట్ టైమ్ మెడికల్ అడ్వైజర్ గా కూడా పనిచేశారు.రాయల్ ఫ్రీ హాస్పిటల్లో థైరాయిడ్ రీసెర్చ్ ప్రాజెక్ట్తో పాటు దీనిని కొనసాగించింది, 1921 లో, జార్జ్ స్కాట్ విలియమ్సన్తో కలిసి పనిచేసింది.[2]

ఆరోగ్యం, సంక్షేమ పని

[మార్చు]

శిశు సంక్షేమంలో పియర్స్ చేసిన కృషి శ్రామిక తరగతి మహిళలకు గర్భనిరోధక సాధనాలను పొందడంలో సహాయపడాలనుకునే ఒక సమూహం దృష్టికి తీసుకువచ్చింది. 1924 నుండి, ఆమె రాయల్ ఫ్రీలో ఆ బృందంతో చర్చలు జరిపింది, ఇది ఆమెను, విలియమ్సన్ను మొత్తం ప్రజారోగ్య సమస్యలోకి ఆకర్షించింది. దీనిలో పయనీర్ హెల్త్ సెంటర్ జన్మించింది: మొదట పెక్హామ్లోని ఒక సాధారణ ఇంట్లో, తరువాత 1935 లో ప్రారంభించిన ఆధునిక వాస్తుశిల్పి-రూపకల్పన భవనంలో. విశ్రాంతి కార్యకలాపాలు, ఆరోగ్య "పునర్నిర్మాణాలతో" ఒక "కుటుంబ క్లబ్"గా ప్రదర్శించబడిన ఈ ప్రాజెక్ట్ పెక్హామ్ ఎక్స్పెరిమెంట్గా ప్రసిద్ధి చెందింది.

వైద్యులు, ఇతరులు "మానవ సమాజంలో ఆరోగ్యాన్ని నియంత్రించే సహజ నియమాలను లోతుగా పరిశీలించాల్సిన అవసరం ఉంది" అని పియర్స్ అభిప్రాయపడ్డారు., వైద్య వృత్తి "అనారోగ్యంపై అతిగా దృష్టి పెట్టకూడదు" కానీ "ఆరోగ్యాన్ని అర్థం చేసుకోవడం, మూల్యాంకనం చేయడం, పెంపొందించడం" కూడా ప్రాధాన్యత ఇవ్వాలి. బాధ్యతను వ్యక్తికి వదిలివేయాలని ఆమె బలంగా నమ్మింది, ఈ స్ఫూర్తితో, పయనీర్ సెంటర్లోని వైద్యులు ఆరోగ్య పరీక్షలు, వైద్య సమాచారాన్ని ఇచ్చారు, కాని ఏమి చేయాలో, చికిత్స పొందాలో మొదలైన వాటిని ప్రజలు నిర్ణయించుకునేలా చేశారు. స్వావలంబన ఆలోచన లేకుండా, చిన్నపాటి సహాయాన్ని అందించడం అనే "సంక్షేమ" నమూనాలతో ఆమె ఏకీభవించలేదు.[3]

పియర్స్ ఎల్లప్పుడూ వ్యక్తిగత మానవుడిని, "సానుకూల ఆరోగ్యం" ఆలోచనను కుటుంబం, సమాజం నేపధ్యంలో చూశారు. ఇది పియర్స్, విలియమ్సన్ ఇద్దరూ అనుసరించిన సాధారణంగా సంపూర్ణ విధానాన్ని కలిగి ఉంది, ఇది సేంద్రీయ ఆహారంపై ఆసక్తికి దారితీసింది, ఇది సాధారణంగా పెక్హామ్లో లభించే పేలవమైన నాణ్యత కలిగిన ఆహారాన్ని భర్తీ చేస్తుందని వారు ఆశించారు. 1935 నుండి పియర్స్ కెంట్ లోని బ్రోమ్లీలోని ఓక్లీ ఫామ్ ను లీజుకు తీసుకున్నారు, అక్కడ ఆరోగ్య కేంద్రం సభ్యుల కోసం సేంద్రీయ ఆహారాన్ని పండించారు. ఆమె, విలియమ్సన్ కెంట్ లో ఉన్నప్పుడు వారు దంపతులుగా పొలంలో నివసించారు.సాయిల్ అసోసియేషన్ వ్యవస్థాపక సభ్యులు, వారి పని దాని మొదటి అధ్యక్షురాలు లేడీ ఈవ్ బాల్ఫోర్పై ప్రభావం చూపింది.

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో, పియర్స్ యుద్ధంలో పురుషులకు దూరంగా ఉన్న తల్లులు, పిల్లల కోసం ఒక "ఇంటిస్థానం" పథకాన్ని ప్రతిపాదించారు. వారు వ్యవసాయ సమాజాలలో ఆరోగ్యంగా, ఉత్పాదకంగా జీవించగలరని ఆమె నమ్మింది. పెక్హామ్ నుండి కొన్ని కుటుంబాలు యుద్ధ సమయంలో ఓక్లే ఫామ్లో నివసించడానికి వెళ్ళాయి. 1950 ప్రాంతంలో పెక్హామ్ లో కార్యదర్శిగా ఉన్న, సాయిల్ అసోసియేషన్ మరొక వ్యవస్థాపక సభ్యురాలు మేరీ లాంగ్ మన్ ఈ వ్యవసాయ క్షేత్రాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నారు.

వారసత్వం

[మార్చు]

పెక్హామ్ ప్రయోగం 1950 లో ముగిసింది, ఇది మంచి ఆరోగ్యాన్ని పెంపొందించడం కంటే అనారోగ్యానికి చికిత్స చేయడంపై ఎక్కువ శ్రద్ధ వహించే, సమాజం, స్వావలంబనపై తక్కువ ఆసక్తిని కలిగి ఉన్న కొత్త జాతీయ ఆరోగ్య సేవతో సరిపోలదని రుజువైంది. సంవత్సరాలుగా పియర్స్ వివిధ పుస్తకాలు, వ్యాసాలను ప్రచురించారు, వీటిలో విలియమ్సన్తో కలిసి 1920 లలో వారి థైరాయిడ్ పరిశోధనపై పత్రాలతో సహా ఉన్నాయి. ప్రాంతీయ వార్తాపత్రికల్లో ప్రసంగాలు, వ్యాసాల ద్వారా ఆమె తన ఆలోచనలను ప్రచారం చేశారు. వృత్తిపరంగా, ఆమెను సాధారణంగా ఇన్నెస్ హెచ్. పియర్స్ అని పిలిచేవారు. ఆమె 1942 పుస్తకం, ది పెక్హామ్ ప్రయోగం, ఇప్పటికీ 21 వ శతాబ్దంలో తిరిగి ప్రచురించబడుతుంది, పెక్హామ్ ప్రయోగం గురించి ఇప్పటికీ ఇతరులు రాస్తున్నారు. పయనీర్ హెల్త్ ఫౌండేషన్ (పయనీర్ హెల్త్ సెంటర్ లిమిటెడ్ అని కూడా పిలుస్తారు) పియర్స్, విలియమ్సన్ కొన్ని ఆలోచనలను ముందుకు తీసుకువెళుతుంది.

  • 1931 ది కేస్ ఫర్ యాక్షన్: ది కేస్ ఫర్ యాక్షన్: ఏ సర్వే ఆఫ్ ఎవ్రీడే లైఫ్ అండర్ మోడరన్ ఇండస్ట్రియల్ కండిషన్స్, విత్ స్పెషల్ రిఫరెన్స్ టు ది క్వశ్చన్ ఆఫ్ హెల్త్
  • 1942 ది పెక్హామ్ ఎక్స్పరిమెంట్: ఏ స్టడీ ఇన్ ది లివింగ్ స్ట్రక్చర్ ఆఫ్ సొసైటీ, విత్ లూసీ క్రాకర్
  • 1944 అబ్జర్వేషన్స్ ఆన్ ది పాపులేషన్ క్వశ్చన్: ఏ మెమొరాండం ప్రెజెంటెడ్ టు ది రాయల్ కమిషన్ ఆన్ పాపులేషన్ బై ఇన్నెస్ హెచ్. పియర్స్
  • 1947 బయోలజిస్ట్స్ ఇన్ సెర్చ్ ఆఫ్ మెటీరియల్, విత్ జి.ఎస్. విలియమ్సన్
  • 1951 ది పాసింగ్ ఆఫ్ పెక్హామ్, జి.ఎస్.విలియమ్సన్
  • 1979 ది క్వాలిటీ ఆఫ్ లైఫ్: ది పెక్హామ్ అప్రోచ్ టు హ్యూమన్ ఎథాలజీ

పియర్స్ 1950 ఫిబ్రవరి 20 న బ్రోమ్లీలో విలియమ్సన్ను వివాహం చేసుకున్నారు. మూడు సంవత్సరాల తరువాత విలియమ్సన్ మరణించే వరకు వారు మిల్ హౌస్, ఆర్గోస్ హిల్, రోథర్ ఫీల్డ్, ససెక్స్ లో కలిసి నివసించారు. పియర్స్ తన సైద్ధాంతిక సైన్స్, సింథసిస్ అండ్ శానిటీని 1965 లో ప్రచురణ కోసం సిద్ధం చేశారు, మరణానంతరం ప్రచురించబడిన తన స్వంత "రిఫ్లెక్టివ్" పుస్తకం ది క్వాలిటీ ఆఫ్ లైఫ్ పై పనిచేశారు. ఆమె 1978 డిసెంబరు 25 న మిల్ హౌస్ లో మరణించింది.

మూలాలు

[మార్చు]
  1. David Goodway, ‘Williamson, George Scott (1883–1953)’, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, May 2012
  2. Obituary 'Innes H Pearse, MD' British Medical Journal, 1:6163, March 1979 p630
  3. Mary Langman