బార్బరా జాన్సన్

వికీపీడియా నుండి
Jump to navigation Jump to search

బార్బరా ఎలెన్ జాన్సన్ (అక్టోబరు 4, 1947 - ఆగష్టు 27, 2009) బోస్టన్ లో జన్మించిన ఒక అమెరికన్ సాహిత్య విమర్శకురాలు, అనువాదకురాలు. ఆమె హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయంలో ఆంగ్ల, తులనాత్మక సాహిత్యంలో ప్రొఫెసర్, ఫ్రెడ్రిక్ వెర్థమ్ సొసైటీలో లా అండ్ సైకియాట్రీ ప్రొఫెసర్. ఆమె పాండిత్యం వివిధ రకాల నిర్మాణవాద, నిర్మాణానంతర దృక్పథాలను -పునర్నిర్మాణం, లాకానియన్ మానసిక విశ్లేషణ, స్త్రీవాద సిద్ధాంతంతో సహా— సాహిత్యం విమర్శనాత్మక, ఇంటర్ డిసిప్లినరీ అధ్యయనంలో చేర్చింది. పండితురాలిగా, ఉపాధ్యాయురాలిగా, అనువాదకురాలిగా, జాన్సన్ ఫ్రెంచ్ తత్వవేత్త జాక్వెస్ డెర్రిడా సిద్ధాంతాలను ఫ్రాన్స్లో గుర్తింపు పొందడం ప్రారంభించిన సమయంలో యునైటెడ్ స్టేట్స్లో ఇంగ్లీష్ మాట్లాడే ప్రేక్షకులకు అందుబాటులోకి తీసుకురావడానికి సహాయపడ్డాడు. తదనుగుణంగా, ఆమె తరచుగా విద్యా సాహిత్య విమర్శ "యేల్ స్కూల్" తో సంబంధం కలిగి ఉంది.

జీవితం తొలి దశలో

[మార్చు]

బార్బరా జాన్సన్ మసాచుసెట్స్ లోని బోస్టన్ లో గిల్బర్ట్, ప్రిస్కిల్లా (జేమ్స్) జాన్సన్ ల ఏకైక కుమార్తెగా జన్మించింది. ఆమె 1965 లో వెస్ట్ వుడ్ హైస్కూల్ నుండి పట్టభద్రురాలైంది, 1965 నుండి 1969 వరకు ఒబెర్లిన్ కళాశాలలో చదివింది, 1977 లో యేల్ విశ్వవిద్యాలయంలో ఫ్రెంచ్ లో పిహెచ్ డి పూర్తి చేసింది. జాన్సన్ థీసిస్ డైరెక్టర్ పాల్ డి మాన్ తో సహా సాహిత్య విమర్శకుల సమూహం "యేల్ స్కూల్" ఆవిర్భావం సమయంలో ఆమె గ్రాడ్యుయేట్ అధ్యయనాలు జరిగాయి. యేల్ స్కూల్ విలక్షణమైన నిర్మాణవాద, నిర్మాణానంతర సిద్ధాంతాన్ని సాహిత్య అధ్యయనంలో ఏకీకృతం చేయడం జాన్సన్ విమర్శా విధానంలో ఒక ముఖ్యమైన లక్షణంగా మారింది.

ఫ్రెంచ్ లిటరేచర్ కోసం 1985లో ఆమెకు గుగ్గెన్ హీమ్ ఫెలోషిప్ లభించింది. [1]

ప్రధాన పనుల అవలోకనం

[మార్చు]

జాన్సన్ తన 1990 వ్యాసం, "రైటింగ్" (సాహిత్య అధ్యయనానికి విమర్శనాత్మక పదాలలో), సాహిత్యం విశ్లేషణలకు సిద్ధాంతం ప్రాముఖ్యతను వివరించారు. ఇరవయ్యో శతాబ్దపు ఫ్రెంచ్ ఆలోచనలో రచనా చరిత్ర (రచన) ఒక ముఖ్యమైన తాత్విక, రాజకీయ, మానసిక విశ్లేషణ భావన అని ఆమె వాదించారు. ఫ్రెంచ్ సిద్ధాంతకర్త రోలాండ్ బార్థెస్ ఫెర్డినాండ్ డి సస్సూర్ సంకేతం భావనను -ఒక "సూచిక", "సూచిక" రెండింటినీ కలిగి ఉంది- భాష ఒక "నిర్మాణం" అనే అతని సిద్ధాంతానికి పునాదిగా ఆమె పేర్కొంది. సూచిక, సూచిక, భాష "నిర్మాణం" మధ్య సంబంధాన్ని గురించి బార్థెస్ వర్ణనను అస్థిరపరచడంలో డెర్రిడా, మానసిక విశ్లేషకుడు జాక్వెస్ లాకాన్ పోషించిన ప్రధాన పాత్రలను జాన్సన్ వివరించారు. డెర్రిడాను అనుసరించి, జాన్సన్ పఠనం అనేది వచనం నిజమైన ఏకైక అర్థాన్ని గ్రహించే పని కాదని, కానీ దాని బహుళ అర్థాలను గ్రహించే పని అని వాదించారు, ఇవి తరచుగా అస్థిరంగా, విరుద్ధంగా ఉంటాయి. భాష ద్వారా చేయబడే వివిధ "ఇతర" వాదనలను "ఆధిపత్యం చేయడానికి, తుడిచివేయడానికి లేదా వక్రీకరించడానికి" రచయిత ప్రయత్నించే ప్రదేశాలలో స్త్రీవాద, అణగారిన పాఠకులు గ్రంథాలలోకి ప్రవేశించడానికి, వారి గుర్తింపులను పునరుద్ధరించడానికి ఈ బహుభాషావాదం అనుమతించింది.

ది క్రిటికల్ డిఫరెన్స్

[మార్చు]

ది క్రిటికల్ డిఫరెన్స్ (1980) లో, జాన్సన్ "అస్తిత్వాల మధ్య (గద్యం, కవిత్వం, పురుషుడు, స్త్రీ, సాహిత్యం, సిద్ధాంతం, అపరాధం, అమాయకత్వం)" మధ్య పోలరైజ్డ్ వ్యత్యాసం ఏదైనా నమూనా తప్పనిసరిగా "అస్తిత్వాలలోని విభేదాల అణచివేత" పై ఆధారపడి ఉంటుందని వాదించారు (పుటలు x-xi). ఈ పుస్తకంలో, జాన్సన్ ఒక వచనంలో తెలియని, తెలియనివి ఎలా పనిచేస్తాయో అన్వేషిస్తారు. ఆమె ప్రస్తావించిన "తెలియనిది" అనేది దాచిపెట్టబడిన లేదా దూరంగా ఉన్న విషయం కాదు, కానీ మన భాషా జ్ఞానాన్ని రూపొందించే, ఆధారం చేసే ఒక ప్రాథమిక అజ్ఞానం.

ది క్రిటికల్ డిఫరెన్స్, "మెల్ విల్లేస్ ఫిస్ట్: ది ఎగ్జిక్యూషన్ ఆఫ్ బిల్లీ బుడ్" లోని ఒక వ్యాసంలో, జాన్సన్ హెర్మన్ మెల్విల్లే నవలను "సూచిక", "సూచిక" మధ్య రాజీలేని ప్రదర్శనగా చదివారు. ఒక వర్ణన దాని రిఫరెంట్ ను పరిపూర్ణంగా వర్ణించగలిగితే, వాస్తవానికి దాని ఉద్దేశిత వస్తువును "కొట్టగలిగితే" (బిల్లీ బడ్ జాన్ క్లాగార్ట్ ను కొట్టి చంపినట్లే), ఫలితం ఆ వస్తువును నాశనం చేయడమే అవుతుందని ఆమె వాదించింది. అందువలన భాష అపరిపూర్ణత, అస్థిరత, అజ్ఞానం మీద మాత్రమే పనిచేయగలదు.

ఎ వరల్డ్ ఆఫ్ డిఫరెన్స్ అండ్ ది ఫెమినిస్ట్ డిఫరెన్స్

[మార్చు]

జాన్సన్ తదుపరి పుస్తకం, ఎ వరల్డ్ ఆఫ్ డిఫరెన్స్ (1987), ది క్రిటికల్ డిఫరెన్స్ లో ఆమె విశ్లేషణల ఖచ్చితమైన కానోనికల్ నేపథ్యం నుండి ఒక కదలికను ప్రతిబింబిస్తుంది. జాన్సన్ తన పరిశోధనను "శ్వేతజాతి పురుష యూరో-అమెరికన్ సాహిత్య, తాత్విక, మానసిక విశ్లేషణ, విమర్శనాత్మక కానన్" దాటి తీసుకెళ్లాలనుకుంటారు, ఇది అకాడమీ మొత్తాన్ని, ముఖ్యంగా ఆమె పనిని ఆధిపత్యం చేస్తుంది. కానీ ఆమె ఆ తెల్ల యూరో-అమెరికన్ సాహిత్య, విమర్శనాత్మక సంప్రదాయం "సారూప్యతను" ప్రశ్నార్థకం చేస్తుంది, దాని సరిహద్దులను క్షుణ్ణంగా పరిశీలిస్తుంది. అదనంగా, జాన్సన్ తన సాహిత్య విషయాల పరిధిని జోరా నీల్ హర్స్టన్, డొరొతీ డిన్నర్స్టీన్, జేమ్స్ వెల్డన్ జాన్సన్, అడ్రియన్ రిచ్ వంటి నల్లజాతి, /లేదా మహిళా రచయితలను చేర్చడానికి విస్తరిస్తుంది. ఆమె తరువాతి సంకలనం, ది ఫెమినిస్ట్ డిఫరెన్స్ (1998), స్త్రీవాద చరిత్ర అంతటా నాటకంలో ఉన్న పదాలపై నిరంతర విమర్శను అందిస్తుంది, స్త్రీవాదం లోపల, మధ్య వ్యత్యాసాల పరిశీలనను అందిస్తుంది.

ది వేక్ ఆఫ్ డికన్స్ట్రక్షన్

[మార్చు]

ది వేక్ ఆఫ్ డిస్కన్స్ట్రక్షన్ (1994) 1980, 90 ల ప్రారంభంలో ఎదుర్కొన్న ప్రతిఘటనల వెలుగులో పునర్నిర్మాణం సాధారణ స్థితికి చేరుకుంటుంది. పాల్ డి మాన్ మరణానంతరం నాజీ సహకార కుంభకోణం, స్త్రీవాద న్యాయ సిద్ధాంతకర్త మేరీ జో ఫ్రగ్ హత్యకు విద్యా సమాజం ప్రతిస్పందన ద్వంద్వ కోణాల ద్వారా, జాన్సన్ కల్పన, స్త్రీవాదం, పునర్నిర్మాణం తప్పుగా అర్థం చేసుకోవడం గురించి చర్చిస్తారు.

భాష సమస్యలు

[మార్చు]

అనువాద ప్రశ్న

[మార్చు]

"ఫిడిలిటీ ఫిలాసఫికల్లీ" (అనువాదంలో వ్యత్యాసం) లో, జాన్సన్ అనువాదాన్ని అంతిమంగా అసాధ్యమైన ప్రయత్నంగా వర్ణించారు, ఎందుకంటే "తల్లి" లేదా మూల భాష ఇప్పటికే, అంతర్లీనంగా సూచిక నుండి సూచికకు అనువదించబడదు. ఒక రచనను అర్థమయ్యేలా అనువదించడానికి ఎంతగా ప్రయత్నిస్తే, దాని అసలు అస్పష్టత నుండి పక్కదారి పట్టే అవకాశం ఉంది. జాక్వెస్ డెర్రిడా, వైవిధ్యంపై తన ఆలోచనలతో, భాష సంక్లిష్టమైన కానీ అవసరమైన వాస్తవాన్ని విశదీకరించారు: అది తనకు తాను విదేశీయమైనది. అనువదించే ప్రతి ప్రయత్నం భాషను తనకు తానుగా మార్చుకుంటుంది, అది పురోగమిస్తున్న కొద్దీ కొత్త ఉద్రిక్తతలను సృష్టిస్తుంది. అనువాదం అసాధ్యం అయినప్పటికీ, ఈ ఉద్రిక్తతలే భాషను ఏర్పరుస్తాయి కాబట్టి, అనువాదం కూడా అవసరం.

పునర్నిర్మాణం, నిర్దిష్టత, రాజకీయాలు

[మార్చు]

జాన్సన్ తన రచన అంతటా, రాజకీయ చర్యకు పునర్నిర్మాణాన్ని వర్తింపజేయడం, భాషాపరమైన వైరుధ్యాలు, సంక్లిష్టతలు, బహుళత్వాన్ని రాజకీయ ప్రశ్నల నుండి వేరు చేయడం రెండింటినీ నొక్కి చెప్పారు. ఎ వరల్డ్ ఆఫ్ డిఫరెన్స్ లో, ఆమె ఒక "వాస్తవ ప్రపంచం" వైపు తిరుగుతుంది, కానీ ఇది ఎల్లప్పుడూ ఉల్లేఖన గుర్తులలో మిగిలి ఉంటుంది-"వాస్తవం", కానీ దాని వచన, వ్రాతపూర్వక కోణం నుండి విడదీయరానిది. ఈ పుస్తకంలోని ఒక అధ్యాయంలో "రైటర్ నెస్ కన్జర్వేటివ్ కాదా?" జాన్సన్ రచనలో "అసమర్థత" రాజకీయ చిక్కులను, అలాగే కవిత్వాన్ని, నిర్వచించలేని వాటిని రాజకీయంగా జడమైనవిగా ముద్ర వేయడం వల్ల కలిగే పరిణామాలను పరిశీలిస్తారు. "కవిత్వం ఏమీ చేయకపోతే" కవిత్వం కూడా "ఏమీ చేయదు" అని ఆమె వ్రాస్తుంది[2]-రాజకీయ పరిధులు రాజకీయ చిక్కులతో నిండి ఉంటాయి. హెరాల్డ్ ష్వైజర్ ది వేక్ ఆఫ్ డికన్స్ట్రక్షన్కు తన పరిచయంలో ఇలా వ్రాశారు, "వివరణాత్మక మూసివేత ఎల్లప్పుడూ వచన నిర్దిష్టతను ఉల్లంఘిస్తే, అధికారం బహుశా ప్రాథమికంగా వచనరహితంగా ఉంటే, భిన్నంగా ఉండవలసిన దానిని గుర్తింపుకు తగ్గిస్తే, జాన్సన్ పనిని అర్థం కోసం అనివార్యమైన తగ్గింపు కోరికను ఆలస్యం చేసే ప్రయత్నంగా సంక్షిప్తీకరించవచ్చు".[3]

ప్రోసోపోపోయియా, ఆంత్రోపోమార్ఫిజం

[మార్చు]

"అపోస్ట్రోఫే, యానిమేషన్, అబార్షన్" (ఎ వరల్డ్ ఆఫ్ డిఫరెన్స్), "లిరిక్ అండ్ లాలో ఆంత్రోపోమోర్ఫిజం" (పర్సన్స్ అండ్ థింగ్స్ లో), జాన్సన్ గర్భస్రావం, కార్పొరేట్ వ్యక్తిత్వం, ఒక వ్యక్తిగా ఎవరు లేదా దేనికి అర్హత కలిగి ఉంటారనే దాని చుట్టూ ఉన్న సమకాలీన వివాదాలలో ప్రోసోపోపియా (చనిపోయిన లేదా లేని వ్యక్తికి చిరునామా), ఆంత్రోపోమోర్ఫిజం (మానవేతర సంస్థకు మానవ లక్షణాలను ప్రదానం చేయడం) అలంకారిక వ్యక్తుల పునరావృతాన్ని చర్చిస్తారు. "అపోస్ట్రోఫే" పెర్సీ బైషె షెల్లీ వంటి రొమాంటిక్ కవులను గ్వెండోలిన్ బ్రూక్స్, లూసిల్లె క్లిఫ్టన్, అడ్రియన్ రిచ్ ఇరవయ్యవ శతాబ్దపు కవితలతో పోల్చింది, ఇవి గర్భస్రావం తరువాత మహిళల అనుభవాలను వివరిస్తాయి. సిడ్నీ, జాన్సన్ వంటి పురుష కవులు సాంప్రదాయకంగా ఉపయోగించే సృజనాత్మక రచన, ప్రసవం మధ్య సారూప్యత స్త్రీ రచనలో వక్రీకరించిన పద్ధతిలో తిరిగి కనిపిస్తుందని జాన్సన్ వాదించారు. ప్రోసోపోపియాతో జాన్సన్ ఆందోళన పాల్ డి మాన్ రచన నిరంతర విస్తరణకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుంది, అతని వ్యాసాలు "ఆటోబయోగ్రఫీ యాజ్ డి-ఫేస్మెంట్", "ఆంత్రోపోమోర్ఫిజం అండ్ ట్రోప్ ఇన్ లిరిక్" (ది వాక్చాతుర్యం ఆఫ్ రొమాంటిసిజం) లో ఎదురైన సమస్యలను స్త్రీవాద, ఆఫ్రికన్-అమెరికన్ సాహిత్యానికి విస్తరించింది.

మరణం

[మార్చు]

జాన్సన్కు 2001 లో సెరెబెల్లార్ అటాక్సియా ఉన్నట్లు నిర్ధారణ అయింది. ఆమె 2009 లో మరణించే వరకు గ్రాడ్యుయేట్ విద్యార్థులకు రాయడం, సలహాలు ఇవ్వడం కొనసాగించింది. [4]

ప్రస్తావనలు

[మార్చు]
  1. "Barbara E. Johnson". John Simon Guggenheim Foundation. Retrieved 29 November 2018.
  2. Johnson, B. (1987). "Is Writerliness Conservative?". A World of Difference. Baltimore: Johns Hopkins University Press. p. 30.
  3. Schweizer, H. (1994). "Introduction". In Johnson, B. (ed.). The Wake of Deconstruction. Blackwell Publishers. p. 8.
  4. "Literary Luminary Passes Away". The Harvard Crimson. Retrieved 2021-09-13.